Ο “Αλχημιστής” του ΣΥΡΙΖΑ! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο της πολιτικής ιστορίας του τόπου. Ένα κεφάλαιο που διαβάζεται ως μυθιστόρημα και αυτό που διαπιστώνει ο αναγνώστης που θα θελήσει να το μελετήσει είναι το πόσο δημοκρατική χώρα είναι η Ελλάδα..

Δίνει σε όλους ευκαιρίες. Το έχει πει ο Κοέλιο στον ''Αλχημιστή''. ''Οταν θέλεις το όνειρο σου να γίνει πραγματικότητα, όλο το σύμπαν συνωμοτεί''. 

Αυτό συνέβη με την Αριστερά στην Ελλάδα. Συνωμότησε όλο το σύμπαν, ώστε ένα κόμμα που για πολλά χρόνια στην μεταπολίτευση κινούνταν στο περιθώριο της πολιτικής και κοινοβουλευτικής ζωής του τόπου, κατάφερε να ανέβει στο υψηλότερο βάθρο της εξουσίας και να κυβερνήσει τη χώρα.

Έχοντας στο τιμόνι έναν νέο και φέρελπι πολιτικό, τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος με τη γοητεία που ασκούσε στα πλήθη, πήρε ένα κόμμα από το περιθώριο της πολιτικής ζωής και το εγκατέστησε στο κέντρο καθιστώντας το για μια 15ετία πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων. Θα συμφωνήσουν όλοι ανεξαρτήτως κόμματος και πολιτικών πιστεύω: Πρόκειται για πολιτικό άθλο, που δεν υπήρχε ως σενάριο ούτε στα πιο τρελά όνειρα της Αριστεράς για πενήντα ολόκληρα χρόνια.

Και όμως η πολιτική και η Δημοκρατία υπάρχει για να μας εκπλήσσει. Ο Αλέξης Τσίπρας ενσάρκωσε τους μύχιους πόθους της αριστεράς στην Ελλάδα, ενέπνευσε έναν ολόκληρο κόσμο, εξέφρασε τις αγωνίες, τους προβληματισμούς και τις προσδοκίες μιας παράταξης που στα χρόνια της μεταπολίτευσης και στα πλαίσια της δημοκρατικής εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία ουδέποτε είχε καταφέρει να κλονίσει το δικομματικό σύστημα εξουσίας με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση του τόπου. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς που συμμετείχε σε διαδηλώσεις, λειτουργούσε στις περισσότερες φάσεις της διαδρομής του ως πολιτική ακτιβιστική οργάνωση, είχε την ευκαιρία με τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του να αλλάξει και να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα εξουσίας. Την πρώτη φορά το 2015 και τη δεύτερη φορά το 2019.

Δυστυχώς και στις δύο περιπτώσεις έκανε το ίδιο λάθος, αν και υπό διαφορετικές επικρατούσες συνθήκες κάθε φορά. Διάβαζε λάθος τα μηνύματα της κοινωνίας.

Την πρώτη φορά το 2015 κυβερνώντας τη χώρα δεν κατάλαβε ότι ο κόσμος που τον ακολουθούσε δεν είχε επαναστήσει αλλά απλά είχε αγανακτήσει με ένα σύστημα εξουσίας που αρχικά δεν είχε προβλέψει και στη συνέχεια δεν κατάφερε να διαχειριστεί την οικονομική κρίση που διέλυσε εν μια νυκτί τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.

Την δεύτερη φορά το 2019 από τη θέση της αντιπολίτευσης με ένα ισχυρό ποσοστό 31,5% δεν κατάλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να μετασχηματιστεί σε ένα σύγχρονο κεντροαριστερό κόμμα αντιπαραβάλλοντας στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τη δική του εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, χωρίς οξύτητες και διχαστικά κηρύγματα.

Στην έλλειψη προσαρμοστικότητας στις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που χαρακτήριζε και στις δύο κοινοβουλευτικές περιόδους την συμπεριφορά του κόμματος και των στελεχών του, θα πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες του πολιτικού ναυαγίου των εκλογών του Ιουνίου του 2023. Αυτή ήταν κατά την γνώμη μας η μεγάλη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ που του στέρησε την ικανότητα να αντιληφθεί τα μηνύματα των καιρών. Και σε αυτούς ''τους ρευστούς και αβέβαιους '' καιρούς που ζούμε οποίος δεν προσαρμόζεται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες αργά η γρήγορα είναι καταδικασμένος να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο του αφανισμού.

Αυτός είναι σήμερα ο μεγαλύτερος κίνδυνος που απειλεί το ΣΥΡΙΖΑ. Να ξεπεραστεί από τις εξελίξεις. Να βρεθεί ξανά στο περιθώριο της πολιτικής ζωής, χωρίς δυνατότητα να επηρεάζει τις καταστάσεις, ως ένας ισχυρός πόλος ενός δικομματικού συστήματος εξουσίας στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Στη φάση που βρισκόμαστε σήμερα για το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, το ΣΥΡΙΖΑ, που έχει υποστεί μια μεγάλη εκλογική φθορά έχει δει τις δυνάμεις του να συρρικνώνονται και έχει χάσει και τον αρχηγό του, το μεγάλο ερώτημα και η μεγάλη πρόκληση είναι η εξής.

Αν τη μετεξέλιξη του κόμματος δεν τη κατάφερε ο χαρισματικός Αλέξης Τσίπρας, θα μπορέσουν να το πετύχουν οι φερόμενοι υποψήφιοι για να ηγηθούν της νέας προσπάθειας που ακούει στο όνομα ''ανασύνταξη δυνάμεων;'' Αναζητείται και πάλι ένας ''Αλχημιστής'' στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι το ''σύμπαν'' είναι διατεθειμένο να συνωμοτήσει για δεύτερη φορά, για να ξαναγίνει ο ΣΥΡΙΖΑ δύναμη διακυβέρνησης!

Χρήστος Αλεξανδρής