ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Μας φιλοξενεί, το καθορίζουμε, ή συμβαίνουν και τα δύο;

Γράφει ο 
Π α ν τ ε λ ή ς   Δ.   Γ ε ρ α σ ί μ ο υ

---

Υπάρχω = Ισχύω.  Ότι δεν ισχύει, απλά, δεν υπάρχει!!!

Κοινό μυστικό αποτελεί πλέον η διαπίστωση της μείωσης των υδατικών αποθεμάτων, είτε μιλάμε για νερό που προορίζεται για υδατοκαλλιέργειες, βιομηχανία, κτηνοτροφία κ.λ.π., είτε μιλάμε για πόσιμο

Η άνοδος της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, επηρεάζει πάρα πολύ τη θερμοκρασία της θάλασσας και όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο και λίγο περισσότερο στην περιοχή μας (Μεσόγειος Θάλασσα), όπου εξ` αυτού του λόγου, κρίνεται υπεύθυνη για μια ετήσια άνοδο της θαλάσσιας στάθμης κατά 1,8 έως και 2,4 χιλ. ετησίως και φυσικά υπεύθυνη για την απορρόφηση μονοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, γεγονός που επιφέρει αλλοίωση στην οξύτητα των θαλασσίων υδάτων με όλες τις βλαβερές συνέπειες στην τροφική κυρίως αλυσίδα. Ήδη αλλοιώσεις αυτού του είδους, έχουν ήδη υπάρξει και η τάση είναι να αυξάνονται συνεχώς. Σε κάποια νησιά το πρόβλημα είναι τεράστιο και η παραγωγή κάποιων προϊόντων εξαιρετικά δυσχερής, τόσο που στο απώτερο μέλλον θα είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουμε το αλμυρό νερό της θάλασσας, από το πόσιμο. Σε 50 χρόνια από σήμερα τα προβλήματα θα είναι μέγιστα και δυσεπίλυτα έως και οικονομικά μη βιώσιμα.

Σημειωτέον ό, τι αμέσως που η σκέψη μας αρχίζει να σκέπτεται την πράσινη μετάβαση, θα πρέπει να τη συνδυάσει με μια κατ` ελάχιστον δαπάνη 2,5-3 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, κάπου γύρω στο 1,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ποιές και πόσες τελικά, είναι οι χώρες που ξαφνικά και εν μέσω πολλών άλλων αναγκών, όπως αυξημένες αμυντικές - και όχι μόνο - δαπάνες, φυσικές καταστροφές (σεισμοί, πυρκαγιές,επιδημίες κ.λ.π.) μπορούν να ανταποκριθούν ; Τα τελευταία 25 χρόνια (2000-2025) ή χώρα μας έχει ξοδέψει πάνω από 10 δις ευρώ για πυρκαγιές, και ακραία πλημμυρικά φαινόμενα (και ξηρασίες βεβαίως) και παρ` όλα αυτά έλεγχος δεν υπάρχει, μια και τα φαινόμενα όσο προχωράμε, τόσο αυξάνονται

Ίσως μια συνεργασία χωρών σε παγκόσμιο επίπεδο να μπορούσε εν μέρει να καλύψει επείγουσες καταστάσεις, αλλά το πρόβλημα δε λύεται παρά με πολλαπλές και στοχευμένες ενέργειες. Ίσως και κάποιες υβριδικές επιδοτήσεις φορολογικές απαλλαγές για επενδύσεις που λειτουργούν με συγκεκριμένα κριτήρια.

Η ελληνική οικονομία με μπροστάρη τον τουρισμό και ακολούθους την υποτονική γεωργία και τις παράκτιες δραστηριότητες, είναι πολλαπλά εκτεθειμένη και δύσκολα θα μπορέσει με αυτούς τους όρους να καταφέρει να επενδύσει, πράγμα που φυσικά εύχομαι ολόψυχα.

   Η τεχνητή νοημοσύνη, θα μπορούσε να βάλει το χεράκι της, αλλά απαιτείται πολύ καλό ζύγισμα των δαπανών που απαιτούνται για την ανάπτυξη και συντήρησή της, σε σύγκριση με τα πιθανά οφέλη, ενώ το βαρύ χαρτί του τουρισμού που αντιμετωπίζεται σαν οικονομική ραχοκοκκαλιά, υπόκειται σε μεταβολές του στάτους, που επιβάλλει η προς το θερμότερο αλλαγή του περιβάλλοντος, με πολλές μικρές και μεγάλες αλλαγές που απαιτούνται για την προσαρμογή προς μια φιλικότερη εκδοχή, αρεστή και όχι απλά ανεκτή από τον επισκέπτη. Δεν είναι πλέον αρκετός μόνο  ο ήλιος, ούτε η γαλανή μας θάλασσα, ούτε το το “Συρτάκι”  και τα ¨Παιδιά του Πειραιά”. Απαιτούνται πολύ περισσότερα και για πολύ μεγαλύτερο διάστημα.

   Οι θάνατοι που οφείλονται σε καύσωνες, σύμφωνα με τελευταίες μελέτες, ιδιαίτερα πάνω από τους 33 βαθμούς Κελσίου και σε συνδυασμό με την ατμοσφαιρική ρύπανση, αυξάνονται υπερβολικά, ενώ σχεδόν διπλασιάζονται όταν το θερμόμετρο ξεπεράσει τους 38-40 βαθμούς. Απαραίτητα στην περίπτωση αυτή, τα μέτρα προστασίας για τις ευαίσθητες ομάδες του γενικού πληθυσμού, ιδιαίτερα στις πολύ μικρές και τις πολύ μεγάλες ηλικίες, όπου η κούραση και φθορά του οργανισμού συνεργάζεται με επιδείνωση καρδιαγγειακών, αναπνευστικών ακόμη και αυτοάνοσων προβλημάτων, ο κίνδυνος μεγαλώνει και έτσι, στις μεσογειακές χώρες η αύξηση των θανάτων σε θερμοκρασία πλησίον των 40 βαθμών Κελσίου, χτυπάει κόκκινο (Από 30% έως και 60%). Αν μιλήσουμε σε όρους παγκοσμιότητας, τότε οι πρόωροι  θάνατοι με αιτία την ατμοσφαιρική ρύπανση, ανέρχονται ίσως και πάνω από τα 8 εκατομμύρια

   Η ρύπανση, που τυχόν προέρχεται από τις κεντρικές θερμάνσεις κατοικιών, γραφείων, εργοστασίων, από την κυκλοφορία οχημάτων κ.λ.π., και είναι σαφώς αυξημένη τους χειμερινούς μήνες, δεν σημαίνει πως εξαφανίζεται τους λοιπούς μήνες του έτους, άντε να τους απαριθμήσουμε ως πέντε (5) Μάϊος, Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος.

Το περιβαλλοντικό πρόβλημα είναι δικό σου και δικό μου. Είναι του φιλοξενούμενου, του γείτονα, της Αρετής, της Πηνελόπης, του Κρίτωνα και του μελαμψού ρομά. Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουμε, τόσο το καλύτερο, διαφορετικά....

......ας προσέχαμε!