Προσοχή στους υφάλους

Μερικές φορές γράφουν οι εφημερίδες ότι ένα πλοίο προσέκρουσε σε ύφαλο και έπαθε μικρές ή μεγάλες ζημιές. Τι σημαίνει αυτή η είδηση; Ότι υπάρχουν σε μερικά σημεία της θάλασσας βράχοι οι οποίοι δεν εξέχουν της επιφάνειας, αλλά φθάνουν πολύ κοντά στην επιφάνεια. Με αποτέλεσμα αν δεν προσέξει ο πλοίαρχος και δεν συμβουλευθεί τους σχετικούς χάρτες, να χτυπήσει πάνω σ’  αυτούς τους βράχους και να πάθει ζημιά το πλοίο.
Μήπως όμως και στη θάλασσα της ζωής υπάρχουν και εκεί ύφαλοι; Δηλαδή περιπτώσεις, καταστάσεις, αφορμές, εκδηλώσεις που δεν φαίνονται καθαρά στην επιφάνεια της καθημερινής ζωής, ώστε να λαμβάνει ο άνθρωπος την ανάλογη φροντίδα για να προφυλαχθεί από τις θλιβερές συνέπειες; Αν σκεφθούμε λίγο και αν προσέξουμε την όλη πορεία της ζωής μας μέσα στην κοινωνία θα διακρίνουμε αρκετές τέτοιες περιπτώσεις που γίνονται επιζήμιοι και επικίνδυνοι οι ύφαλοι της ζωής μας.
Ασφαλώς θα γνωρίσαμε νέους ανθρώπους που πάνω στον ενθουσιασμό τους και στα σχέδια και όνειρά τους προχώρησαν σε ενέργειες και πράξεις και επιχειρήσεις που ήταν μεγαλύτερες από τις δυνάμεις τους. Τα έβλεπαν όλα εύκολα, ωραία, πραγματοποιήσιμα και προχώρησαν. Πολύ γρήγορα όμως διέκριναν δυσκολίες, εμπόδια, ανωμαλίες, αντιδράσεις που έρχονταν η μια κοντά στην άλλη με αποτέλεσμα να έλθει γρήγορα η αποτυχία και η καταστροφή.
Και γιατί είχε αυτή την οδυνηρή κατάληξη η όλη υπόθεση; Διότι κύτταξε την επιφάνεια, ξεγελάστηκε από το όμορφο θέαμα της ήρεμης θάλασσας και δεν υπελόγισε ότι έρχονται και τρικυμίες και ακόμη ότι υπάρχουν διάσπαρτοι σε πολλά μέρη και οι ύφαλοι. Και γιατί τώρα σαν απρόσεκτος καραβοκύρης χτύπησε στον επικύνδυνο ύφαλο, βλέπει το πλοίο που έπλαθε με τη φαντασία του, να κλονίζεται και να κινδυνεύει να βουλιάξει.
Και τότε αρχίζει η απογοήτευση, και τότε θρονιάζεται η πικρία, η κατάθλιψη με πολλές και απίθανες προεκτάσεις και συνέπειες. Και εάν αυτές οι απερίσκεπτες και επιπόλαιες ενέργειες στις καθημερινές φροντίδες και προσπάθειες για την υλική μας ζωή, για τη συντήρηση, το επάγγελμα, τους πόρους και τις άμεσες υλικές απαιτήσεις της πορείας μας κοστίζουν πολύ και δημιουργούν τεράστια προβλήματα, τι να πούμε και για τις περιπτώσεις που έχουν οδυνηρές επιπτώσεις στον ψυχικό βίο του ανθρώπου;
Και μόνο ν’  αναφερθεί η περίπτωση που έχει σχέση με την οικογενειακή αποκατάσταση του νέου ή της νέα, ειδικά στην παρούσα κατάσταση, είναι αρκετή για να δείξει την τραγικότητα που δημιουργούν τέτοιοι αφανείς, αλλά φοβερά επικίνδυνοι ύφαλοι. Τον θεώρησε ιδεώδη τον νέον που τυχαίως τον γνώρισε, σε μια κοινωνική αναστροφή. Όσα έβλεπε και όσα άκουγε την ενθουσίασαν, την θάμπωσαν, και μέσα της έσπευδε να λέει: να, βρέθηκε ο άνθρωπος που είναι για μένα. Ο άνθρωπος της καρδιάς μου. Γι’  αυτό τόσος ενθουσιασμός, τόση αφοσίωση, τόση τρέλα θα λέγαμε γι’  αυτόν. Μάταια τολμούν οι γύρω να θέσουν μερικά ερωτήματα και μάλιστα οι γονείς. Η αγωνία τους, ο δισταγμός τους, οι επιφυλάξεις τους πέφτουν στο κενό.
Η πείρα της ζωής τους έχει διδάξει να βλέπουν όχι μόνο την επιφάνεια, αλλά και το βάθος, και επομένως και τους υφάλους.
Και μπορεί μεν σε σπάνιες περιπτώσεις να διαψεύδονται οι φόβοι τους, συνήθως όμως τα πράγματα ή μάλλον η σκληρή πραγματικότητα τους δικαιώνει. Και τότε τι γίνεται; Αν μάλιστα έχουν γεννηθεί και παιδιά, τότε το ναυάγιο είναι τρομερό. Αρχή έχει, χωρίς όμως τελος. Εκεί που όλα έλαμπαν, τώρα όλα είναι μαύρα.
Και γιατί όλα αυτά; Διότι δεν πρόσεξε τους αφανείς υφάλους. Δεν φρόντισε να τους διακρίνει, να τους αξιολογίσει και να λάβει την ανάλογη φροντίδα. Με αποτέλεσμα να πέσει με ορμή επάνω τους το πλοίο της ζωής τους και να συντριβεί.

***
Θα πείτε δεν υπάρχει και λίγο μυαλό και λίγη σκέψη και περίσκεψη, ώστε να προλάβει ο άνθρωπος το ναυάγιο; Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Φαινομενικά όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν μια κάποια λογική σκέψη, που μπορεί όταν την χρησιμοποιήσει έγκαιρα να προλάβει το κακό.
Γιατί όμως όλοι δεν κάνουν αυτή τη λογική σκέψη, αυτή τη στοιχειώδη κρίση, ώστε να να μην φθάσουν στην αποτυχία; Και γιατί, μερικοί, όχι πιο έξυπνοι από τους πιο πάνω με πολλή τέχνη και διακριτικότητα και σύνεση κατορθώνουν να ξεφύγουν από τους υφάλους;
Και η μία περίπτωση και η άλλη είναι άξιες προσοχής, Η ζωή δεν είναι τόσο εύκολη όσο θέλουν μερικοί να τη βλέπουν ή και να την κάνουν. Ούτε κατακτάται μόνο με όσα ο κάθε άνθρωπος διαθέτει. Έχει ανάγκη από άλλη συμπαράσταση. Όχι μόνο από τους γύρω του ανθρώπους, αλλά πιο πολύ από τον υπερφυσικό παράγοντα. Απ’  εκείνον που συνδέει τον μικρό και αδύνατο άνθρωπο, με τον παντοδύναμο θεό.
Και εκεί βρίσκεται το μυστικό που μπορεί να βοηθήσει, να συνετίσει, να εμπνεύσει τον άνθρωπο, ώστε να ξεφύγει τους υφάλους της ζωής. Και εκείνους που προξενούν θέματα στην καθημερινή ζωή και εκείνους που εμποδίζουν και δημιουργούν ρήγματα στην πνευματική ζωή.
Το στόμα της αλήθειας, ο Χριστός, υποδεικνύει πολλά που όταν τα γνωρίζει ο πιστός, τον βοηθούν να προφυλαχθεί από τους βράχους - υφάλους.
Στον υλιστή άνθρωπο της  κάθε εποχής φωνάζει: «Προσέχετε εαυτοίς μήποτε βαρηθώσι ημών αι καρδίαι εν κραιπάλη και μέθη και μερίμνας βιωτικαίς... ως παγίς γαρ επελεύσεται επί πάντας...». Για να προσθέσει το εγερτήριο σάλπισμα: «αγρυπνείτε ουν επ παντί καιρώ δεόμενοι» (Λουκ. κα’  34,35,36).
Τότε θα μπορέσει ο κάθε άνθρωπος ν’  αποφύγει τους υφάλους της ζωής, όταν προσέχει και σκέπτεται και δεν βιάζεται στην κάθε ενέργειά του, αλλά και συγχρόνως μελετά και εμβαθύνει την αλήθεια του Χριστού, και προ πάντων, ζητεί με πίστη και ταπείνωση το θείο φωτισμό.


Γράφει ο:
Κων/νος Νικ. Αρβανίτης
π. Δ/ντής του Δήμου Λαμιέων