ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Η στήλη δια του γράφοντος προσπαθεί, το δηλώνει αυτό υπεύθυνα, να αφουγκράζεται την καθημερινότητα, να καταγράφει αυτά που λέγονται στην πλατεία, στο καφενείο στο πεζοδρόμιο, να τα καταθέτει όπως ακριβώς ακούγονται και πάντα να το διευκρινίζει όταν εκφράζει και τη δική της γνώμη.

Μετά από αυτόν τον μικρό πρόλογο ας αρχίσουμε και σήμερα.

✓ Η κοινή γνώμη συμφωνεί απόλυτα να διαγράφονται από το Πανεπιστήμιο οι φοιτητές που προβαίνουν σε έκνομες πράξεις. Δεν μπορεί ο φοιτητής να βάζει φωτιές, να σπάει, να κάνει συνεχείς καταλήψεις, να καταστρέφει αίθουσες και εργαστήρια, να χτίζει πόρτες κλπ.

Αυτός ο φοιτητής δεν έχει θέση στην Πανεπιστημιακή σχολή. Όλες οι γνώμες συμφωνούν σ’ αυτό. Δεν θα απαγορευτούν βέβαια στους φοιτητές, τους αυριανούς πολίτες και γιατί όχι ηγέτες της χώρας να εκφράζονται, να έχουν γνώμη στα του χώρου τους και πέραν αυτού, να διαμαρτύρονται και καμιά φορά έντονα, αλλά μέσα στα πλαίσια της κοσμιότητας και του πολιτισμού.  Γνώμη επίσης μερικών συμπολιτών είναι να σταματήσουν να υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές. Μετά από κάποια χρόνια αδράνειας να τους αφαιρείται η φοιτητική ιδιότητα.

Γι’ αυτό κατά πολύ μεγάλο ποσοστό οι πολίτες συμφωνούν με τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού. Κάποιοι μάλιστα διαμαρτυρόμενοι έντονα και είναι δικαιολογημένες οι διαμαρτυρίες τους, ζητούν να μάθουν τι γίνεται στις φοιτητικές εστίες.

Έχουν γίνει άντρα ακολασίας; Δεν υπάρχουν επιβλέποντες, επόπτες, φύλακες να παρακολουθούν τι συμβαίνει στους φοιτητικούς κοιτώνες. Δεν υπάρχουν αρμόδιοι, που να επιβλέπουν αυτούς τους χώρους και να προστατεύουν και την πλειονότητα των άλλων φοιτητών που διάγουν νόμιμα; Ζητούν από κάποιον αρμόδιο να τους απαντήσει.

✓ Να και κάτι αξιόλογο να δει τη δημοσιότητα. Στον αγώνα εθνικών ομάδων Ελλάδος – Γεωργίας, οι Γεωργιανοί παίχτες κατά την είσοδό τους στο γήπεδο έκαναν όλοι το σταυρό τους.

Από τους δικούς μας κανείς δεν διανοήθηκε να προβεί σε τέτοιο ατόπημα….. .

Αυτή η κίνηση των Γεωργιανών παικτών δείχνει ότι κάτι ακόμα σώζεται από τα ιερά και τα όσια. Μας δείχνει ότι αντέχουν ακόμα τα θεμέλια της παράδοσης και αντιστέκονται στα δήθεν προοδευτικά και κουλτουριάρικα σεισμικά ρεύματα του σήμερα. Ο γράφων αφού τονίσει για μια ακόμα φορά ότι δεν τον διακατέχει θρησκευτικός φανατισμός, αλλά πιστεύει ότι συμπορεύεται με το σωστό, το λογικό, αυτό που ζητάει το ανθρώπινο είναι, συγχαίρει και πάλι τα Γεωργιανά αυτά παιδιά.

✓ Ο φίλος Αλέκος κραδαίνων μια εφημερίδα και εν ευθυμία διάγων, έφτασε στο τραπέζι της παρέας και μας έδειξε ένα άρθρο αυτής.

Το άρθρο αυτό λέει ότι ένας φαντάρος ζήτησε να παραιτηθεί η κυβέρνηση. Ζήτησε ακόμη να έρθουν Ευρωπαίοι επίτροποι να εποπτεύσουν στις εκλογές που πρέπει να γίνουν άμεσα. Ζήτησε και τι δε ζήτησε. Ποιος είναι αυτός ο φαντάρος όλοι ξέρετε. Και συνέχισε. Μα τι θέατρο είναι αυτό; Πώς επιτρέπεται αφού είναι δήθεν φαντάρος να προβαίνει σε τέτοιες ανακοινώσεις; Τι στράτευση είναι αυτή που εγγίζει τα όρια του φαιδρού; Η θητεία του κληρωτού είναι ιερός σκοπός τόνισε και μεις είμαστε περήφανοι που υπηρετήσαμε περισσότερο από δυο χρόνια. Πώς το ανέχονται αυτό οι σημερινοί αρμόδιοι ιθύνοντες; Πού πάμε, πού θα φτάσουμε; Μιλάτε μωρέ, μας μάλωσε.

Κουνήσαμε το κεφάλι και σηκώσαμε το φλιτζάνι να πιούμε μια ακόμη γουλιά από τον καφέ μας.

✓ Η φύση το θέλει, ο φυσικός νόμος το ζητά, η ανθρώπινη κοινωνία από συστάσεως του πρώτου κοινωνικού ιστού το έχει διαμορφώσει, ώστε ο θεσμός της οικογένειας να αποτελεί το βασικό στοιχείο στο οποίο στηρίζεται η πορεία του ανθρώπινου γένους. Και όσο ο άνθρωπος προόδευε πνευματικά, όσο το πολιτιστικό επίπεδο σημείωνε ανοδική πορεία, τόσο ο οικογενειακός θεσμός έπαιρνε σάρκα και οστά, δυνάμωνε, φτάνοντας σε σημείο στον πολιτισμένο πια κόσμο να μην υπάρχει αμφισβήτηση, αλλά μάλλον πολυσχιδής παράπλευρη ενδυνάμωση αυτού του κοινωνικού θεμέλιου.

Έτσι πορεύτηκε η κοινωνία παγκόσμια στους αιώνες και παράλληλα με συνζύμωση με κοσμοθεωρίες και θρησκεύματα η οικογένεια απετέλεσε το βασικό κοινωνικό κύτταρο.

Βέβαια και από λαό σε λαό, από φυλή σε φυλή, από το μορφωτικό επίπεδο και από τα δρώμενα κάθε εποχής υπήρξαν και κάποιες διαφοροποιήσεις. Εκείνο όμως που πρέπει να τονιστεί είναι ότι η οικογένεια πάντα υπήρξε ο βασικός πυλώνας πάνω στον οποίο στηρίχτηκε στους αιώνες το κοινωνικό είναι.

Στην πατρίδα μας την Ελλάδα πάντοτε υπήρξε το πλέον υγιές κύτταρο του κοινωνικού μας ιστού και το δέσιμο των μελών αυτής είναι ίσως από το ισχυρότερο στην παγκόσμια σκακιέρα.

Και πιστεύω ότι αυτό εξακολουθεί να υπάρχει και στη σημερινή εποχή.

Δεν είμαι πολυταξιδεμένος, αλλά από επισκέψεις μου σε άλλες χώρες, διαπίστωσα ότι οι εκεί οικογενειακοί δεσμοί ήταν αρκετά χαλαροί σε σχέση με τα σ’ εμάς επικρατούντα.

Ίσως αυτό απαιτούσε εκεί η δήθεν προοδευτικότητα, τα δήθεν ατομικά δικαιώματα, οι δήθεν νέοι κοινωνικοί προσανατολισμοί.

Και δυστυχώς αυτή η επιδημία, όπως άλλωστε και όλα τα επιδημικά φαινόμενα δεν άργησε να χτυπήσει και τη δική μας πόρτα. Και σιγά – σιγά, απαλά – απαλά άρχισε να διεισδύει και στην ελληνική οικογένεια, κάνοντας και τα δικά μας επικρατούντα να χαλαρώνουν.

Αυτές τις σκέψεις τις καταθέτει ο γράφων, παίρνοντας αφορμή από δημοσίευμα στο οποίο αναφέρεται, ότι η Ιρλανδία η 7^η πιο δημοκρατική χώρα παγκοσμίως, κατάλαβε ότι όταν χαλαρώνει ο οικογενειακός ιστός συμπαρασύρει και τον κοινωνικό.

Γι’ αυτό και με δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 8 Μαρτίου 2024 απέρριψαν με ποσοστό 67,69% τη συνταγματική διεύρυνση του ορισμού της οικογένειας, αλλά και με ποσοστό 73,93% (αυτό ας προβληματίσει και μας) απέρριψαν αλλαγή παραδοσιακής αναφοράς σε σχέση με το ρόλο της γυναίκας στο σπίτι.

Εμείς τι πράττουμε; Εσείς κ. πολιτικοί ιθύνοντες πού το πάτε; Πού την πάτε την ελληνική οικογένεια; Πού οδηγείτε τον τόπο κύριοι προοδευτικοί, κύριοι κουλτουριάρηδες;

Δεν βλέπετε ότι παρεκκλίνατε;

Γυρίστε πίσω, αγκαλιάστε την παράδοση, αγκαλιάστε τα ιερά και όσια και μη δίδετε τα άγια τοις κυσί.

✓ Και ας κλείσει και η σημερινή μας στήλη πιστεύοντας, ότι αυτές οι επισημάνσεις είναι λίαν ενδιαφέρουσες και σίγουρα απασχολούν την κοινή γνώμη και αιωρούνται στο πεδίο της καθημερινότητας.