Τσακίστε τους Φασίστες

Εμένα μου αρέσει πολύ να τσακίζω τους φασίστες. Διαβάζω αυτό το σύνθημα στους τοίχους και αγαλιάζει η καρδιά μου. Αα, μα δεν υποφέρονται αυτοί οι φασίστες βρέ παιδί μου, κάποιος επιτέλους πρέπει να τους δείξει τα ευγενή αισθήματα ημών των Δημοκρατικών. Εμείς είμαστε ανώτεροι άνθρωποι, έμπλεοι καλοσύνης και αγαθότητος, αγάπης και στοργής μέχρις εξοντώσεως των φασιστών δια σφιχτού εναγκαλισμού, τόσο, όσο ο βρόγχος στο λαιμό του απαισίου Σαντάμ. Εμείς όποιον αγαπάμε του το δείχνουμε διά της πανίσχυρης αγκάλης μας εν είδη  σφιγκτήρος περιλαιμίου (Πορτογαλική Garota), προκαλούσα  από δύσπνοια μέχρι τελική φραγή των αεραγωγών εισπνοής και εκπνοής. Αμα εμείς συμπαθήσουμε κάποιον θα του το αποδείξουμε δια της  συνεχούς περισφίξεως έως την στιγμή της ταφής του διακοσμημένης με τις ωραιότερες τουλίπες  Ολλανδίας  σε πάλ χρώματα. Πρωτότυπη κηδεία, πρωτοφανή πανάκριβα άνθη εισαγωγής. Εμ, πώς να το κάνουμε, εμείς οι Δημοκράτες πρέπει να δείχνουμε την ανωτερότητά μας στους αμόρφωτους και ακαλιέργητους Φασίστες. Άλλο η Δημοκρατία και άλλο ο Φασισμός. Δημοκρατία δίχως δεύτερη κουβέντα και άνευ αντιρήσεως. Κίχ να μην ακούσω, άντε μπράβο για να μην αρχίσω τις κατάρες χρονιάρες μέρες που έρχονται και μετά παρέρχονται για ένα ολόκληρο ημερολογιακό έτος. Ξεχνάς τις βρισιές και μπορεί να λές πάλι τα ίδια. Εκτίθεσαι.

Λένε πως οι Φασίστες βαράνε άσχημα, στο δόξα Πατρί, όμως και εμείς οι Δημοκρατικοί άνθρωποι νομίζω ότι στο θέμα της σωματικής ρώμης δεν υπολειπόμεθα σε κάτι από τους αντιπάλους μας. Όχι μόνον δεν υπολειπόμαστε αλλά κατά πως αποδεικνύεται από τα επιτοίχια συνθήματα πού κοσμούν τοίχους, μάντρες και βεράντες όλων των Δημοκρατικών πόλεών μας , τους έχουμε πάρει το απάνω χέρι στο καρπαζίδι. Αμα φάς δημοκρατική σφαλιάρα θα νοσταλγίσεις  αυτοστιγμή τη σφαλιάρα του Φασίστα. Προτείνω στους  συναγωνιστές Δημοκράτες και Δημοκράτισσες όταν αναγράφουν έξω από τά σχολεία το σύνθημα ‘’Τσακίστε τους Φασίστες’’ να συμπληρώνουν από κάτω ‘’Υπογραφή: Οι Δημοκράτες’’. Μόνον έτσι θα ξέρουμε από πού προέρχεται το τσάκισμα, ο προπηλακισμός, η ύβρις και η χλεύη. Όταν το πτύελο έχει Δημοκρατική υπογραφή εξαγνίζεται, μοιάζει ας πούμε  σαν το μητρικό γάλα, σαν το ροδέλαιο Βουλγαρίας ας πούμε, ενώ όταν προέρχεται από τον Φασίστα τρέξε αμέσως να πλυθείς και γύρνα πίσω με ένα ρόπαλο στο χέρι. Μόνον με τα ρόπαλα θα καταλάβουν οι απαίσιοι ακροδεξιοί την ποιότητα από τις σιδερόβεργες stahl 3 ,για αντισεισμικές κατασκευές, διαμέτρου από δώδεκα χιλιοστά και πάνω. Αν είναι μικροτέρας διαμέτρου ο Φασίστας μπορεί και να ζήση, ο μη γένοιτο. Εμείς όμως δεν κάνουμε  τέτοια λάθη, πάντα άνω των δώδεκα χιλιοστών. Τα καλλίτερα ακαριαία αποτελέσματα βέβαια προέρχονται   από τη διατομή των 16 χιλιοστών ακριβώς. Ο Νευροχειρουργός δεν μπορεί να κάνει τίποτα, σηκώνει τα χέρια ψηλά και απευθύνεται στον πλησιέστερο και ικανότερο Άγιο. Εμπιστεύεται τον Φασίστα στα υπεύθυνα χέρια του Ιερέως της ενορίας του Νοσοκομείου. Ετσι  εννοούμε, αποφασίζουμε και πράττουμε εμείς  που διακονούμε την ιδέα της Δημοκρατίας. Καμμία σχέση με τον φασισμό. Α πα πα πα πα. Ποτέ εις τους αιώνας των αιώνων, τοις αιωνίοις, έως και την κλητική ω αιώνες. Πλήρης αναπεπταμένη γραμματική.

Αλήθεια, όταν τσακίζεις κάποιον, όταν χρησιμοποιείς χειρονακτική βία και θυμό, μπορείς την ίδια ώρα να ισχυρίζεσαι ότι ανήκεις στη Δημοκρατική μερίδα της κοινωνίας? Και αν ναι, ποια διαφορά έχουν με σένα οι  επονομαζόμενοι φασίστες? Προφανώς σε αυτή την περίπτωση ο φασισμός έχει φορέσει τη λεοντή της Δημοκρατίας και κατασπαράζει όσους αδύναμους και αφελείς  ενστερνίστηκαν τη φράση του Ντοστογιέφσκι ‘’οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η σκέψη είναι υπόθεση άλλων’’. Και συμπληρώνει η παρούσα στήλη ότι το σύνολον σχεδόν των ανθρώπων πιστεύει ότι ο ξυλοδαρμός του άλλου είναι υπόθεση του καθενός μας.

Κανένας δεν μπορεί να μας στερήσει αυτό το αναφαίρετο Δημοκρατικό μας δικαίωμα. ΄Όχι, νομίσατε ότι παίζουμε τριότα! Τι νομίζετε, τον Ηρακλή θα τον είχαμε γράψει στη Δημοκρατική παράταξη αν δεν είχε ρόπαλο?
Ποτέ, ας πήγαινε στους Φασίστες.

Δος μοι μαδέριον σκληρόν και τον φασίσταν οριζοντιώσω . Αρπάζω ένα μαδέρι από την πλησιέστερη οικοδομή και υπηρετώ τα οράματα  της Δημοκρατίας. Το μόνο σύγχρονο πρόβλημα είναι πλέον η εξεύρεσης οικοδομής.

Αν αρχίσουν, όπως διατυμπανίζουν οι τηλεοράσεις, να ξανακυκλοφορούν μπετονιέρες, φασίστας για φασίστας δεν θα μείνει. Αυτά είναι τα πλεονεκτήματα της οικονομικής ανάκαμψης, κυνηγώντας τους φασίστες θα αυξηθούν και οι εισαγωγές Αφρικανικής ξυλείας. Ξέρετε τώρα εσείς, εκείνα τα σκληρά  iroco από την Ακτή του Ελαφαντοστού. Με τα μαδέρια που βγάζει α η χώρα αυτή τείνει πλέον να ονομασθή  γενέτειρα χώρα της Δημοκρατίας.

Αχ καϋμένοι μου, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος, και όπου δεν πίπτει ράβδος τελειώνουμε τον άλλον με ένα τετράγωνο μαδέρι (λατάκι) 8χ8cm. H ενδεικνυόμενη διάσταση για άμεση και βαρεία εφαρμογή του πολιτεύματος της Δημοκρατίας, της οχλοκρατίας αλλά και της πρωσοποκρατίας. Ωραία πράγματα απ όπου κι αν το δείς, αρκεί να μην είσαι από κείνους πού τις τρώνε. Αμα τις δίνεις έχει καλώς, εξομολογήσου όμως και καμμιά φορά για να τάχεις καλά και με το υπερπέραν, δεν ξέρεις τι γίνεται. Με το υπερδώθε καλά τα πάς!

Οποιος  βρίζει, απειλεί και αποκαλεί τους αντιπάλους του φασίστες, με βάση την ιδέα της Δημοκρατίας, είναι ο ίδιος ένας επικίνδυνος φασίστας, πιο επικίνδυνος από εκείνους που απειλεί γιατί κρύβεται πίσω από το θυμιατό μιάς ιδεολογίας που το λιβάνι της δεν κατάφερε ποτέ να  μυρίση. Η Δημοκρατία σε τούτο διαφέρει από τον φασισμό: Χρησιμοποιεί λογική και όχι βία, ηρεμεί και δεν κοχλάζει, ενημερώνει και δεν βιάζει. Ο Κλεισθένης και ο Περικλής  έπειθαν, δεν τσάκιζαν.

Του Συνεργάτη μας
Φοίβου Ιωσήφ