Ο Μπαρτζώκας είδε τον Σπανούλη να τον... σκοτώνει σαν σύγχρονος «Οιδίποδας»

Οτιδήποτε άλλο πλην της πρώτης θέσης και της κατάκτησης της κορυφής θα ήταν αποτυχία για τον Ολυμπιακό... στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Με αυτή τη δήλωση-δέσμευση προς τους εαυτούς τους πρώτα και κατά δεύτερον προς τους φιλάθλους τους ταξίδεψαν στο Άμπου Ντάμπι, στο 4ο διαδοχικό φάιναλ φορ και 14ο της Ιστορίας τους οι «ερυθρόλευκοι» και γι' αυτό... την επομένη του αποκλεισμού από τη Μονακό του Βασίλη Σπανούλη στον ημιτελικό του φάιναλ φορ της Euroleague, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν μπορούν να αισθάνονται παρά... αποτυχημένοι.  

Η Ιστορία έγραψε πως... το πιο δικό τους παιδί, ο Βασίλης Σπανούλης, ο πρώτος παίκτης του Ολυμπιακού που είδε τη φανέλα του να ίπταται από τον... ουρανό του ΣΕΦ, η φανέλα με το Νο 7... από αρχηγός των «ερυθρόλευκων» κατακτήσεων και επιτυχιών... έγινε αυτός που έσβησε το... όνειρο του Ολυμπιακού για ένα 4ο αστέρι στο Άμπου Ντάμπι. 

Και η αλήθεια είναι πως λες και ο Ολυμπιακός... ορφάνεψε από εκείνο το καλοκαίρι του 2021... όταν «κρέμασε τα παπούτσια του» ο "Kill-Bill", αφού έκτοτε ακολούθησαν τα τέσσερα διαδοχικά φάιναλ φορ χωρίς τίτλο για την ομάδα του Πειραιά.

Και την ώρα που στον Ολυμπιακό μετρούν τα κομμάτια τους για τον αποκλεισμό από τον τελικό της Euroleague... η νέα δυναστεία του προπονητή Βασίλη Σπανούλη φαίνεται πως μόλις έχει αρχίσει...

Μια δυναστεία που αρχίζει με τον Σπανούλη σε ρόλο... σύγχρονου «Οιδίποδα» να σκοτώνει τον «πατέρα» του Λάιο (βλ. Γιώργο Μπαρτζώκα)... Άραγε θα «παντρευτεί» στο τέλος και τη μητέρα του... όπως ο ήρωας του Σοφοκλή παντρεύτηκε την Ιοκάστη... δηλαδή τον Ολυμπιακό; 

Ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από τη Μονακό στον ημιτελικό του Άμπου Ντάμπι είναι η πιο επώδυνη από τις τέσσερις διαδοχικές αποτυχίες σε φάιναλ φορ Euroleague! Πιο επώδυνη και από το εύστοχο σουτ του Σέρχιο Γιουλ στα 3,2΄΄ στον τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Κάουνας το 2023. Πιο επώδυνη και από το buzzer beater τρίποντο του Βασίλιε Μίτσιτς στο Βελιγράδι το 2022 στον ημιτελικό με την Αναντολού Εφές. Πιο επώδυνη και από τον αποκλεισμό στον περσινό ημιτελικό στο Βερολίνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. 

Και είναι η πιο επώδυνη, αυτή που ήρθε για τον Ολυμπιακό χθες (23/5) κόντρα στους Μονεγάσκους, στην "Etihad Arena"... γιατί ο Ολυμπιακός λες και δεν μπήκε ποτέ... στο ματς. Γιατί έχασε με... κατεβασμένα τα χέρια. Όχι στο τελευταίο σουτ... αλλά από τα αποδυτήρια. Μάταια κάθε φίλαθλός του περίμενε, πως όπως είχε συμβεί πολλές φορές μέσα στη σεζόν... θα άλλαζε ταχύτητα κάποια στιγμή και θα ερχόταν η πολυπόθητη επιστροφή με στόχο την ανατροπή. Άνευρος, χωρίς ενέργεια, χωρίς πίστη και πάθος, χωρίς συνεργασίες... με τις 10 ασίστ (21 η Μονακό) να λένε... περισσότερα και από τα 5/27 τρίποντα... για τους λόγους που δεν θα βρίσκεται στον 10ο τελικό της Ιστορίας του την Κυριακή (25/5) ο Ολυμπιακός... η πρώτη ομάδα της κανονικής περιόδου της Euroleague. Ο ημιτελικός εξελισσόταν σε «μάχη» ανάμεσα στη Μονακό και τον Εβάν Φουρνιέ που με 31 πόντους έκανε ρεκόρ καριέρας στη Euroleague. Ένα ρεκόρ καριέρας που συνοδεύτηκε με πρησμένα μάτια -για τον Γάλλο διεθνή- αφού είχε πλαντάξει από το κλάμα μετά τη λήξη του ημιτελικού. 

Και δεν φταίει σίγουρα η κατάρα του να μην κατακτά ποτέ τον τίτλο η πρώτη στον βαθμολογικό πίνακα της κανονικής περιόδου... Τι φταίει; Η ασφυκτική πίεση του φαβορί, το αλαζονικό αίσθημα ανωτερότητας και η υπέρ το δέον σιγουριά, το πλεονέκτημα του Βασίλη Σπανούλη στο σκάουτινγκ λόγω της βαθιάς γνώσης του για τα συν και πλην πολλών παικτών του Ολυμπιακού λόγω της συνύπαρξής του μαζί τους, από τότε που με κάποιους ήταν συμπαίκτες στους Πειραιώτες; Οι Άλφα Ντιαλό και Τζάρον Μπλοσομγκέιμ έπαιξαν εξαιρετική άμυνα, στο σύνολό της η άμυνα των Μονεγάσκων... χάλασε το παιχνίδι και το μυαλό των παικτών του Ολυμπιακού, με τον Σάσα Βεζένκοφ να αγκομαχά απέναντι σε ψηλότερα και πιο δυνατά κορμιά από το δικό του και να μένει χωρίς σουτ στο δεύτερο μέρος. Μήπως φταίει και η δυσαρέσκεια αρκετών παικτών για τον περιορισμένο ρόλο τους λόγω των πολλών επιλογών σε όλες τις θέσεις; Φταίνε και οι εκρήξεις που χαρακτηρίζουν την προπονητική προσωπικότητα του Γιώργου Μπαρτζώκα; Φταίνει όλα αυτά και άλλα... ακόμη περισσότερα! 

Μία κακή εμφάνιση δεν μπορεί να σβήσει με μια μονοκοντυλιά τα όσα σπουδαία έκανε ο Ολυμπιακός αυτή την αγωνιστική περίοδο μέχρι τον ημιτελικό με τη Μονακό στο Άμπου Ντάμπι... αλλά η αλήθεια είναι πως όλη τη σεζόν... η ομάδα που "χτίστηκε" για να κατακτήσει τον τίτλο της Euroleague, αν και έπαιρνε στο τέλος τ' αποτελέσματα που ήθελε, δεν δημιουργούσε εκείνο το αίσθημα της σιγουριάς, της εμπιστοσύνης, της ασφάλειας στους φιλάθλους της που θα προσδοκούσαν από μία ομάδα στην οποία αγωνίζονται οι δύο σούπερ σταρ Σάσα Βεζένκοφ και Εβάν Φουρνιέ...

Και τώρα, το ευρωπαϊκό ντέρμπι «αιωνίων»... έγινε υπόθεση... «μικρού τελικού»... σαν ένα πρόωρο Game 1 των τελικών της Greek Basketball League...  όχι σε έδαφος ελληνικό, αλλά της Μέσης Ανατολής... και με εξελίξεις να προβλέπονται άμεσα... όταν θα έχει πια κριθεί ο τίτλος του Πρωταθλητή Ελλάδας 2025. 

Πριν καν φτάσουμε πάντως στον ημιτελικό με τη Μονακό... υπήρχαν "red bells"... τα οποία όμως ακόμη και οι ρεπόρτερ Ολυμπιακού που ζούμε πιο κοντά στην ομάδα του Πειραιά... αρνούμασταν να τα... υποδείξουμε. Η δυσαρέσκεια του Άλεκ Πίτερς με τον περιορισμένο χρόνο συμμετοχής του φέτος εν συγκρίσει με πέρυσι είχε διαφανεί ήδη από τη συνέντευξη του Άλεκ Πίτερς στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πριν την αναχώρηση της «ερυθρόλευκης» αποστολής για το Άμπου Ντάμπι. Μετά από μία σεζόν (2023-24) που πρωταγωνιστούσε, ο Πίτερς είδε τα στατιστικά του να πέφτουν στο... μισό την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Μέσα του... αυτό τον έτρωγε όλη τη χρονιά και απλώς είχε αποδεχτεί, όσο κι αν δεν του άρεσε, βάζοντας μπροστά τον αδιαμφισβήτητο άκρατο επαγγελματισμό του, τις αποφάσεις του Γιώργου Μπαρτζώκα. 

Συγκεκριμένα, στην ερώτηση για τον διαφορετικό ρόλο που έχει φέτος λόγω της επιστροφής του Σάσα Βεζένκφο, ο Πίτερς είχε απαντήσει: «Νομίζω ότι αυτό το θέμα είναι λίγο δύσκολο για εμένα... δύσκολο να το θίξω.  Προφανώς, δεν νομίζω πως αυτό ήταν το πλάνο στην αρχή της σεζόν. Ανεξαρτήτως ποιος παίζει στην ομάδα, πρέπει να αρπάξεις ό,τι σου δίνεται. Αυτή την προσέγγιση έχω. Αγαπώ τους συμπαίκτες μου, αγαπώ αυτούς με τους οποίους παίζω μαζί, μου αρέσει που παίζω σε μία τόσο μεγάλη ομάδα. Απλώς πρέπει να κάνω ό,τι χρειαστεί και να δεχτώ όποιον ρόλο μου δόθηκε. Απλώς θέλω να είμαι ο καλύτερος που μπορώ σε αυτόν τον ρόλο». Kαι όταν του είχαμε θυμίσει πως στον ημιτελικό με τη Μονακό στο Κάουνας το 2023 είχε αγωνιστεί μόνο 4 λεπτά, ρωτώντας τον αν ευελπιστεί πως θ' αγωνιστεί περισσότερο στο Άμπου Ντάμπι απέναντι στους Μονεγάσκους είχε απαντήσει: «Δεν εξαρτάται αυτό από εμένα. Δεν εξαρτάται από εμένα. Θα κάνω το καλύτερο που μπορώ απ΄ αυτό που θα μου δοθεί». Χθες αγωνίστηκε 10 λεπτά κόντρα στη Μονακό, στη χειρότερη βραδιά του Βεζένκοφ αυτή τη σεζόν και τη μοναδική που έμεινε σε μονοψήφιο νούμερο πόντων (7 με 2/10 σουτ (0/6 τρίποντα) από το εναρκτήριο τζάμπολ.

Ο Πίτερς είχε στείλει μάλιστα και ένα μήνυμα στον Γιώργο Μπαρτζώκα, μέσα από τη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Πως αλλιώς να εκληφθεί η συγκεκριμένη δήλωσή του; «Και οι δύο συμφωνούμε, με τον Σάσα Βεζένκοφ, βέβαια αυτές είναι αποφάσεις που παίρνει ο προπονητής, πως θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε περισσότερο χρόνο μαζί στο παρκέ. Και όχι απλώς να παίζουμε στην ίδια θέση. Μπορούμε να αγωνιζόμαστε την ίδια ώρα, μαζί, σε οποιεσδήποτε συνθήκες».  
Και στα του ημιτελικού, με τον Φαλ αρνητικό στον ημιτελικό με τη Μονακό, ο Μόουζες Ράιτ δεν πάτησε παρκέ. Γιατί; Κι ενώ ο Μαμ Τζαϊτέ έκανε θραύση στη ρακέτα, με 11 πόντους και 6 ριμπάουντ. Μιλουτίνοφ και Φαλ είχαν 10 πόντους και 5 ριμπάουντ και οι δύο μαζί! Ένας αθλητικός, ψηλός, γεμάτος ενέργεια σέντερ, όπως ο Μόουζες Ράιτ, δεν θα μπορούσε να προσφέρει κάτι διαφορετικό σε ένα παιχνίδι που έδειχνε να μη γυρνά;

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού, ο Κώστας Παπανικολάου, με 0/2 τρίποντα (1/1 δίποντα) σε περίπου 13 λεπτά συμμετοχής... έμεινε κι αυτός σε χαμηλή πτήση. 

Ο ΜακΚίσικ πήρε 2:55 λεπτά συμμετοχής μόνο. Ο Βιλντόσα 6:44 λεπτά, για ν΄ αγωνιστεί 8 λεπτά ο Σέιμπεν Λι, το πιο πρόσφατο δηλαδή μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού, που ναι μεν έδειξε άμεσα θετικά στοιχεία με την άφιξή του... αλλά σε έναν ημιτελικό Euroleague, τον πρώτο της καριέρας του... η έλλειψη εμπειρίας... ήταν αναμενόμενο πως θα τον επηρεάσει. Έχοντας μείνει καιρό εκτός λόγω του προβλήματος στη μέση, ο Τόμας Ουόκαπ, όσο κι αν ήθελε να βοηθήσει την ομάδα του... δεν θύμισε τον παλιό καλό εαυτό του στα 21 λεπτά που έπαιξε. Είχε 2 πόντους, 2 ασίστ και 3 ριμπάουντ και ήταν κυρίως στην άμυνα, που είναι βέβαια το δυνατό σημείο του που έδωσε όλη την ενέργειά του.

Ο Πίτερς δεν είναι ο μόνος δυσαρεστημένος αυτής της σεζόν. Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ένας Έλληνας παίκτης με καρδιά, πάθος και ευστοχία έξω από τα 6.75 έμεινε εκτός δωδεκάδας στον ημιτελικό με τη Μονακό. Πέρυσι, στον ημιτελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης βρισκόταν στη δωδεκάδα, αλλά δεν πήρε χρόνο συμμετοχής. Πολλοί θα πουν πως αυτός ήταν ο ρόλος του εξ αρχής και πως το γνώριζε και το είχε αποδεχτεί από νωρίς στη σεζόν. Όμως... ο Λαρεντζάκης έχει αποδείξει ότι μπορεί να μπει και με δύο διαδοχικά τρίποντα να δώσει ώθηση στους συμπαίκτες του για come back, να βγάλει ενέργεια, να συμπαρασύρει την ομάδα.

Πλέον, ο χρόνος μόνο θα δείξει τι απ' όλα αυτά είναι Ιστορία και τι... μυθολογία... 

ΠΗΓΗ ΑΠΕ