Αλ. Παπαδοπούλου: Για πρώτη φορά ρυθμιστικό πλαίσιο για την προστασία της βιοποικιλότητας σε περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας

Κατά πλειοψηφία εγκρίθηκε από την αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή η Διεθνής Σύμβαση, αρμοδιότητας του υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση της Συμφωνίας υπό τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας σχετικά με τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας». Πρόκειται για τη Συμφωνία που υιοθετήθηκε στη Νέα Υόρκη το 2023 από την 5η Σύνοδο της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και είναι μια πολυμερής Διεθνής Συμφωνία, που θεσπίζει νομικό πλαίσιο για τα συμβαλλόμενα μέρη, σχετικά με τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας. 

   Υπέρ της κύρωσης της διεθνούς σύμβασης τάχθηκε η Νέα Δημοκρατία, επιφυλάχθηκαν για την τελική τους στάση στην ολομέλεια τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με εξαίρεση το ΚΚΕ που δήλωσε εξ αρχής ότι θα την καταψηφίσει. Η Συμφωνία αναμένεται ωστόσο να εγκριθεί με ευρύτερη πλειοψηφία στην ολομέλεια γιατί, όπως αποτυπώθηκε στη σημερινή συζήτηση στην επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Εθνικής Άμυνας της Βουλής, η στάση επιφύλαξης των περισσοτέρων κομμάτων της αντιπολίτευσης συνδέεται με τη δυνατότητα λόγου που διεκδικούν, όταν η Συμφωνία τεθεί προς συζήτηση ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας (σσ σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής, στις κυρώσεις συμβάσεων μπορούν να λάβουν τον λόγο στην ολομέλεια όσοι έχουν διατυπώσει αντίρρηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι).

   Η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου ανέφερε ότι αυτή η συμφωνία «πραγματικά, προωθεί τα εθνικά συμφέροντα, χωρίς βεβαίως να είναι το απόλυτα τέλειο κείμενο, γιατί καμία διεθνής συμφωνία, την οποία έχουν υπογράψει 113 κράτη, δεν μπορεί να είναι 100% αυτό το οποίο θα ήθελε κάποιος». Ωστόσο, η κ. Παπαδοπούλου σημείωσε ότι η προς κύρωση διεθνής συμφωνία αποτελεί ένα πολύ σημαντικό συμβατικό κείμενο καθώς δημιουργεί, για πρώτη φορά, ένα ρυθμιστικό πλαίσιο, για την προστασία της βιοποικιλότητας σε περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας, «είναι μια συμφωνία τη σημασία της οποίας ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει». «Το ότι οι σχετικές συζητήσεις στα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν το 2004 και η διαπραγμάτευση της συμφωνίας ολοκληρώθηκε μόλις το 2019, καταδεικνύει τόσο το δυσχερές του εγχειρήματος όσο και τη σημασία του, καθώς οι ωκεανοί απειλούνται από την κλιματική κρίση, τη συνακόλουθη υπερθέρμανση και τη ρύπανση. Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι πλέον ορατές: άνοδος της θάλασσας και μείωση της περιεκτικότητας σε οξυγόνο», είπε η υφυπουργός Εξωτερικών και σημείωσε ότι η συμφωνία έχει υπογραφεί από 113 κράτη και την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατών μελών και για τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας απαιτούνται 60 επικυρώσεις. Όργανα επικύρωσης έχουν υπογράψει, μέχρι στιγμής 21 κράτη. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί. Η Τουρκία έχει υπογράψει αλλά δεν έχει επικυρώσει. «Η χώρα μας, στο πλαίσιο της ΕΕ, έλαβε ενεργό μέρος στις διαπραγματεύσεις, με δεδομένο το έντονο ενδιαφέρον μας για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος, αλλά και το χαρακτήρα της εν λόγω συμφωνίας, ως εφαρμοστικής συμφωνίας της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, το σεβασμό και την πιστή τήρηση της οποίας η Ελλάδα παγίως υποστηρίζει», είπε η υφυπουργός Εξωτερικών και τόνισε ότι η προς κύρωση συμφωνία θα εφαρμόζεται σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας, δηλαδή σε περιοχές ανοιχτής θάλασσας και στο διεθνή βυθό, δηλαδή το βυθό των ωκεανών, πέρα από το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας. «Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι η συμφωνία δεν συνομολογήθηκε ως αυτοτελής περιβαλλοντική σύμβαση, αλλά αποτελεί συμφωνία εφαρμογής της σύμβασης του δικαίου της θάλασσας και, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 παρ. 1, θα εφαρμόζεται και θα ερμηνεύεται εντός του πλαισίου της σύμβασης και με τρόπο που συνάδει με τις διατάξεις της. Αυτό είναι σημαντικό για τη χώρα μας, για την οποία ο σεβασμός για την πιστή εφαρμογή για το Δίκαιο της Θάλασσας αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής μας, καθώς επιβεβαιώνεται ακριβώς ο κομβικός ρόλος της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, ως το νομικό πλαίσιο, εντός του οποίου πρέπει να διενεργούνται όλες οι χρήσεις της θάλασσας», είπε η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου.

   Απαντώντας σε αναφορές βουλευτών σε σχέση με το ζήτημα των εξορύξεων, η υφυπουργός Εξωτερικών υπενθύμισε ότι η αρχή του διεθνούς βυθού έχει, μέχρι τώρα, εκδώσει άδειες μόνο για έρευνα και όχι για εξορύξεις. Ως προς το θέμα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, υπάρχει εκτεταμένη διαδικασία, δημόσιας διαβούλευσης, στην οποία μετέχουν και τα παρακείμενα, παράκτια κράτη, ανέφερε επίσης η κ. Παπαδοπούλου.

   Όσον αφορά την Τουρκία, δηλαδή το καθεστώς των μη συμβαλλομένων μερών στη Σύμβαση της Θάλασσας, τα οποία ενδεχομένως θα κυρώσουν την εφαρμοστική συμφωνία, η υπουργός Εξωτερικών επισήμανε ότι «στο άρθρο 5 παρ.3 προβλέπεται ότι το νομικό καθεστώς των μη συμβαλλόμενων μερών στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, δεν θίγεται από τις διατάξεις της Συμφωνίας. Όμως το προοίμιο της Συμφωνίας διευκρινίζει ότι το εν λόγω καθεστώς διέπεται από τους κανόνες του Δικαίου των Συνθηκών και με τον τρόπο γίνεται, εμμέσως πλην σαφώς, παραπομπή και στο άρθρο 38 της Σύμβασης της Βιέννης του 1969 για το Δίκαιο των Συνθηκών, το οποίο αναφέρεται στη δεσμευτικότητα των συμβατικών κανόνων έναντι τρίτων κρατών, εφόσον αυτοί είναι κανόνες του εθιμικού δικαίου και αυτή είναι η περίπτωση με τους κανόνες για το δίκαιο της θάλασσας». Σε κάθε περίπτωση, σημείωσε η υφυπουργός Εξωτερικών, το άρθρο 5 παρ.3 δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως δυνατότητα άρνησης εφαρμογής, από πλευράς μη συμβαλλομένων μερών, των διατάξεων εκείνων της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας, της οποίας δεν αποδέχονται κατά την εφαρμογή της συμφωνίας, «είναι εθιμικό δίκαιο, άρα έμμεσα αποδέχονται και το Δίκαιο της Θάλασσας».

   Στις αναφορές βουλευτών για το ενδεχόμενο να συναρτηθεί η εφαρμογή της Συμφωνίας με την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από την Τουρκία, στην περίπτωση που η τελευταία την επικυρώσει, η υφυπουργός Εξωτερικών σημείωσε ότι «η Συμφωνία δεν εφαρμόζεται σε περιοχές εντός εθνικής δικαιοδοσίας, δηλαδή εντός χωρικών υδάτων, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, σύμφωνα δε με το άρθρο 18 της Συμφωνίας, η θέσπιση περιοχικών μέτρων διαχείρισης συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, δεν θα περιλαμβάνει περιοχές, εντός εθνικής δικαιοδοσίας και δεν θα χρησιμοποιείται για τη διεκδίκηση ή την απόρριψη διεκδικήσεων κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων ή δικαιοδοσίας». Ανέφερε επίσης ότι η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων μερών δεν θα εξετάζει, προς απόφαση, προτάσεις για τη θέσπιση τέτοιων περιοχικών μέτρων διαχείρισης θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και σε καμία περίπτωση οι εν λόγω προτάσεις δεν θα ερμηνεύονται ως αναγνώριση ή απόρριψη οιονδήποτε διεκδικήσεων κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων ή δικαιοδοσίας. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη γενική ρήτρα του άρθρου 6, η Συμφωνία, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων ή των συστάσεων της Διάσκεψης των Μερών ή οποιουδήποτε επικουρικού οργάνου της καθώς και οποιασδήποτε πράξης, μέτρου η δραστηριότητας, που αναλαμβάνονται βάσει αυτής, δεν θίγουν ούτε δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως βάση για τη διεκδίκηση ή την απόρριψη κυριαρχίας κυριαρχικών δικαιωμάτων ή δικαιοδοσίας ή συναφών διεκδικήσεων, συμπεριλαμβανομένων τυχόν συναφών διαφορών, είπε η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. 

   Νωρίτερα, η εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας Διονυσία Αυγερινοπούλου είπε ότι όλα τα κόμματα πρέπει να υπερψηφίσουν την κύρωση της συμφωνίας γιατί αφορά στην προστασία ενός αγαθού, πέραν πάσης κομματικής διαφωνίας, αφορά στην προστασία των θαλασσών μας και της ίδιας της ζωής του πλανήτη. Η απουσία ρυθμιστικού πλαισίου καθιστά επιτακτική την υιοθέτηση και σήμερα, την κύρωση και εφαρμογή της Συμφωνίας, σκοπός της οποίας είναι να προστατεύσει αποτελεσματικά τον παγκόσμιο ωκεανό και τη ζωή που φιλοξενεί, μέσω της αποτελεσματικής εφαρμογής των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ του 1982 και της περαιτέρω συνεργασίας και συντονισμού. Η κ. Αυγερινοπούλου σημείωσε ότι προβλέπεται πως καμία διάταξη της Συμφωνίας δεν θίγει τα δικαιώματα, τη δικαιοδοσία και τις υποχρεώσεις των κρατών, μεταξύ άλλων, όσον αφορά στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και υφαλοκρηπίδα, εντός και πέρα των 200 ναυτικών μιλίων. Εισάγει επίσης ρήτρα επιφύλαξης σύμφωνα με την οποία η Συμφωνία δεν θίγει ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ως βάση, για τη διεκδίκηση ή την απόρριψη κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων ή δικαιοδοσίας, συμπεριλαμβανομένων τυχών συναφών διαφορών.

   «Η προς κύρωση Συμφωνία αποτελεί αναμφίβολα ένα σημαντικό εργαλείο πολυμερούς διπλωματίας, σχετικά με τη διατήρηση και την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε θαλάσσιες περιοχές, πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας των κρατών, το διεθνή βυθό», είπε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Μάντζος και παρατήρησε ότι η υπογραφή της Συμφωνίας το 2023 έχει χαρακτηριστεί ιστορική, για να αποτραπεί περαιτέρω κατάρρευση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και με τη υπογραφή της αποτυπώνεται η βούληση των κρατών να αποσοβήσουν τον κίνδυνο που διατρέχουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Όπως εξάλλου σημείωσε, σημαντικό είναι για το ΠΑΣΟΚ η θέση της Συμφωνίας υπό τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, διότι κατ' ουσία συνιστά συμφωνία εφαρμογής του. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης του, ο κ. Μάντζος αναφέρθηκε στη «νέα προκλητική μετάβαση του Προέδρου της Τουρκίας στα κατεχόμενα της Κύπρου» και τις «προκλητικές και απαράδεκτες δηλώσεις του για τη διχοτόμηση του νησιού και την αναγνώριση του ψευδοκράτους της Β. Κύπρου», υπογραμμίζοντας την ανάγκη «να υπάρχει ακόμα πιο αποφασιστική αντίδραση από την ελληνική διπλωματία». Σχολίασε ότι η αντίδραση αυτή πρέπει να καταγραφεί από την κορυφή της πυραμίδας του υπουργείου Εξωτερικών και όχι μόνο στο επίπεδο «διπλωματικών κύκλων». Υπογράμμισε επίσης την ανάγκη υλοποίησης του έργου της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Ελλάδας με την Κύπρου, που «θα συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλειας όλης της ΕΕ και της Κύπρου μας».

   Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Μπάρκας είπε ότι η κύρωση της Συμφωνίας αποτελεί σημαντικό βήμα για την προστασία του παγκόσμιου θαλάσσιου οικοσυστήματος και η Ελλάδα είναι αυτή που θα πρέπει να έχει κυρίαρχο ρόλο σε κυρώσεις τέτοιων συμφωνιών, μιας και είναι χώρα που βρέχεται, κατά το σύνολό της, από θάλασσα. «Για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κάτι παραπάνω από περιβαλλοντική υποχρέωση. Αποτελεί πράξη προοδευτικής πολιτικής, έμπρακτης προσήλωσης στο Διεθνές Δίκαιο και ειρηνικής συνύπαρξης», είπε ο βουλευτής και υπογράμμισε ότι η συμφωνία αυτή κυρώνεται στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που «αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την ελληνική εξωτερική πολιτική». Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε τη σημερινή συζήτηση προκειμένου να υπογραμμίσει ότι «η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης απομονώνει τη χώρα και ζημιώνει τα εθνικά συμφέροντα στο βωμό της πολιτικής της επιβίωσης». Καταδίκασε επίσης και τις δηλώσεις Ερντογάν από τα κατεχόμενα της Κύπρου και σχολίασε ότι θα πρέπει να υπάρξει καταδίκη των δηλώσεων αυτών από τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη. Έθεσε παράλληλα και το ζήτημα της ενεργειακής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου, σχολιάζοντας ότι αν και θα είναι μεγάλης σημασίας έργο για την ΕΕ, δεν προχωρά, την ίδια στιγμή που σημερινά δημοσιεύματα μιλούν για την ενεργειακή διασύνδεση Κύπρου - Ισραήλ. 

   Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου υπογράμμισε ότι η συγκεκριμένη συμφωνία, μπορεί να εμφανίζεται ως περιβαλλοντικό ζήτημα, έχει ωστόσο οικονομικές κα γεωπολιτικές πλευρές, για την Ελλάδα. «Αναμφίβολα η υποβάθμιση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας αποτελεί μεγάλη απειλή, με σοβαρές συνέπειες», είπε η κ. Μανωλάκου. Η αιτία ωστόσο της υποβάθμισης της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε ορισμένες περιοχές, οφείλεται στη δράση των πολυεθνικών των ιμπεριαλιστικών κρατών και των διεθνών λυκοσυμμαχιών που αντιμετωπίζουν και τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, ως εμπόρευμα και διέξοδο στα επενδυτικά τους σχέδια, είπε η βουλευτής και σημείωσε ότι η συγκεκριμένη σύμβαση, αποτελεί, κατά την εκτίμηση του ΚΚΕ, μια περιβαλλοντική ομπρέλα του ΟΗΕ για να εξασφαλίσει ανεμπόδιστα κάθε δυνατότητα παρέμβασης των πολυεθνικών για το κέρδος του και όχι για την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, σε περιοχές πέρα από τη δικαιοδοσία τους, ιδίως σε θαλάσσιες περιοχές που περιβάλλονται από χώρες υπό ανάπτυξη ή αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες και αν διαφωνήσουν, τότε θα αποφασίζουν οι άλλες χώρες, κατά πλειοψηφία.

   Ο ειδικός αγορητής της Ελληνικής Λύσης Στέλιος Φωτόπουλος είπε ότι «η προκλητική στάση της Τουρκίας, οι ολοένα αυξανόμενες επεκτατικές της βλέψεις και το επικίνδυνο δόγμα της γαλάζιας πατρίδας, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία κυρώσεων στο κείμενο της προς κύρωση Συμφωνίας, θα καταστήσουν αυτή γράμμα κενό για την γείτονα, εκτός αν στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων η κυβέρνηση αποσπάσει εχέγγυα για ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης». Ο κ. Φωτόπουλος ανέφερε όμως ότι η παρούσα Συμφωνία κινείται στη σωστή κατεύθυνση για την προστασία, αποκατάσταση και διατήρηση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για την προστασία πέραν του 30% του ωκεανού, ως το 2030.

   Η ειδική αγορήτρια της Νέας Αριστεράς Πέτη Πέρκα επισήμανε ότι χρειάστηκαν 20 χρόνια επίπονων διαπραγματεύσεων μέχρι την υπογραφή της Συμφωνίας και ότι πρόκειται για ένα ορόσημο στη διεθνή περιβαλλοντική διακυβέρνηση και είναι η πρώτη νομικά δεσμευτική διεθνής συμφωνία που ρυθμίζει τα κοινά ύδατα, δηλαδή τις θαλάσσιες εκτάσεις που δεν ανήκουν σε κανένα κράτος αλλά καλύπτουν σχεδόν το 60% των ωκεανών και περίπου το 95% του συνολικού θαλάσσιου όγκου του πλανήτη. Είναι ύδατα που μέχρι τώρα παρέμεναν απροστάτευτα, είπε η ειδική αγορήτρια της Νέας Αριστεράς και τώρα για πρώτη φορά, η παγκόσμια κοινότητα αποφασίζει να βάλει κανόνες. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασής της, η κ. Πέρκα χαρακτήρισε πάντως υποκριτική τη στάση της κυβέρνησης για την προστασία του περιβάλλοντος, σημειώνοντας ότι τα τελευταία χρόνια έχει δώσει αδειοδοτήσεις για εξορύξεις υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης και ενώ δεν έχει θεσπίσει κανένα εθνικό πλαίσιο για την βιοποικιλότητα της ανοιχτής θάλασσας, δεν έχει καταρτίσει ούτε ένα σχέδιο για τη δημιουργία προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης. Η αδράνεια αυτή, είπε η βουλευτής, δεν είναι από αδυναμία αλλά από επιλογή σε οικονομικά συμφέροντα που βλέπουν τη θάλασσα, όχι ως οικοσύστημα αλλά ως πεδίο κερδοφορίας.

   Ο ειδικός αγορητής της «Νίκης» Γιώργος Ρούντας δήλωσε επιφύλαξη και για την στάση και την αναλυτική τοποθέτηση του κόμματος του στην ολομέλεια.

   Ο ειδικός αγορητής της Πλεύσης Ελευθερίας Αλέξανδρος Καζαμίας χαρακτήρισε θετικό να υπάρχει μια σύμβαση για την προστασία της βιοποικιλότητας σε ανοιχτές θάλασσες αλλά, όπως είπε, υπάρχουν και σημεία κριτικής. «Η Σύμβαση αυτή, έρχεται προς κύρωση, τη στιγμή που τα χωρικά μας ύδατα παραμένουν στο Αιγαίο στα 6 μίλια και αυτό δημιουργεί πιθανές περιπλοκές που ενδεχομένως, να έχουν και γεωπολιτικές προεκτάσεις», είπε ο ειδικός αγορητής της Πλεύσης Ελευθερίας και σημείωσε: «Θα πρέπει να μας προβληματίζει ιδιαίτερα, το ότι η Τουρκία κυρώνει την προκείμενη Σύμβαση, ενώ δεν αναγνωρίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή εντάσσεται από τον ΟΗΕ, δηλαδή, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το νέο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982».

   «Η Τουρκία έχει υπογράψει την εν λόγω Συμφωνία και πραγματικά είναι οξύμωρο πώς έχει επιτραπεί να την υπογράψει ενώ δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών», σχολίασε ο ειδικός αγορητής των «Σπαρτιατών» Αλέξανδρος Ζερβέας και σημείωσε: «Θεωρούμε, ότι υπάρχει ζήτημα από τη συμμετοχή της Τουρκίας σε αυτή τη Συμφωνία, παραδείγματος χάριν, τι θα γίνει εάν η Τουρκία, θελήσει να κηρύξει προστατευόμενη θαλάσσια περιοχή 6,1 ναυτικά μίλια από ελληνικό νησί. Τι θα γίνει εκεί πέρα;». 

   «Οι σκοποί της Σύμβασης είναι θεμιτοί αφού περιλαμβάνουν τη διατήρηση, προστασία και βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, την από κοινού ωφέλεια των προσόδων από τις σχετικές δραστηριότητες, τη δημιουργία και την ανάπτυξη των δυνατοτήτων των αναπτυσσομένων χωρών και την παραγωγή γνώσης και την ανάπτυξη και μεταφορά της θαλάσσιας τεχνολογίας από ένα κράτος στο άλλο», είπε ο ανεξάρτητος βουλευτής Ε. Αποστολάκης. Ο βουλευτής υπογράμμισε όμως ότι υπάρχουν ζητήματα που χρήζουν αποσαφήνισης. «Γνωρίζουμε ότι αποτελεί βασική θέση της γείτονος ότι θα πρέπει, όποια μεταξύ μας οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών να γίνει με βάση την αρχή της ευθυδικίας. Η δική μας θέση όμως είναι ότι αυτό θα πρέπει να γίνει με βάση την Αρχή της μέσης γραμμής. Υποθέτουμε ότι στο κείμενο της Σύμβασης, η αναφορά στην Αρχή της ευθυδικίας γίνεται για διαφορετικούς λόγους αφού άλλωστε από αυτή εξαιρούνται ρητά και με σαφήνεια όλες οι περιοχές εθνικής δικαιοδοσίας», ανέφερε ο κ. Αποστολάκης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ