Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Γκόρντον Φελτ: 20 χρόνια αφιερωμένα στους "ήρωες" που αντιστάθηκαν στους τζιχαντιστές

Το πρώην λατομείο, όπου συνετρίβη η πτήση 93 της United Airlines στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, δυτικά της Πενσιλβάνια, ο Γκόρντον Φελτ το ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά. Μετά τις επιθέσεις, έχει πάει καμιά εκατοστή φορές.

Μετά τον θάνατο του αδελφού του, του Έντουαρντ Φελτ, στο αεροπλάνο αυτό το οποίο εξέτρεψαν από την πορεία του τέσσερις τζιχαντιστές, αυτός ο εκπαιδευτικός, που ειδικεύεται στους νέους με ειδικές ανάγκες, έχει γίνει ο εκπρόσωπος των οικογενειών των 40 επιβατών και μελών του πληρώματος. Και η μνήμη αυτών των «ηρώων» που σκοτώθηκαν όταν το Μπόνγκ 757 συνετρίβη στους δασώδεις λόφους δυτικά της Πενσιλβάνια, αφού πάλεψαν με τους αεροπειρατές και τους εμπόδισαν να ρίξουν το αεροπλάνο πάνω στο Πεντάγωνο ή στο Καπιτώλιο, περίπου 250 χλμ. από εκεί.

Το να διηγείται την ιστορία τους, να διασφαλίζει ότι η ανάμνησή τους δεν θα επισκιαστεί από εκείνη του φλεγόμενου Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, έχει γίνει μια αποστολή για τον 57χρονο Φελτ που βλέπει τον εαυτό του ως «κάποιον που διευκολύνει» και «κάποιον που επικοινωνεί», αντίθετα με τον νεκρό αδελφό του, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερο, έναν ταλαντούχο μηχανικό, «άνθρωπο της δράσης» που «επέλυε τα προβλήματα».

Από το 2001, ως πρόεδρος της ένωσης οικογενειών των θυμάτων, έχει γίνει ένας κρίσιμος παράγοντας αυτού του μνημείου -- ενός πάρκου περίπου 9.000 στρεμμάτων προσανατολισμένου στην τελική διαδρομή του αεροσκάφους και τον τοίχο του από λευκό μάρμαρο όπου είναι χαραγμένα τα 40 ονόματα.

Ο Γκόρντον και οι οικογένειες των θυμάτων ανακάλυψαν το σημείο στα τέλη Σεπτεμβρίου 2001, όταν το FBI τους έφερε εκεί αφού είχε απαγορεύσει την πρόσβαση, για τις ανάγκες της έρευνας, για δύο εβδομάδες.

Εκείνη την ημέρα, στη διαδρομή, πολλοί στις διασταυρώσεις ανέμιζαν αμερικανικές σημαίες για να τους αποτίσουν φόρο τιμής. «Είναι εκεί που πολλοί από εμάς συνειδητοποιήσαμε την απεραντοσύνη του γεγονότος, που πήγαινε πέρα από τον θάνατο ενός αδελφού», λέει.

Ο Γκόρντον είναι με τη μητέρα του, τον άλλο του αδελφό και τη χήρα του Έντουαρντ. «Είδαμε έναν κρατήρα, καμένα δέντρα: ήταν τρομερό για εμάς».

Δίνουν δείγματα DΝΑ ώστε να βοηθήσουν την ταυτοποίηση των ανθρώπινων λειψάνων που βρέθηκαν στο σημείο: έτσι όλα τα θύματα θα ταυτοποιηθούν επισήμως.

Προτού φύγουν, όταν τους ζητάνε αν κάποιος θέλει να μιλήσει στους δημοσιογράφους που περιμένουν έξω, ο Γκόρντον προτείνει τον εαυτό του.

 

«Σκοπός επετεύχθη»

Δέκα χρόνια αργότερα, στις 2 Μαΐου 2011, είναι εκείνος τον οποίο ξυπνάνε για μια πρώτη αντίδραση, εξ ονόματος των θυμάτων των επιθέσεων, με την ανακοίνωση του θανάτου του Οσάμα μπιν Λάντεν στο Πακιστάν. Είναι εκείνος επίσης που στα εγκαίνια του Μνημείου του Σάνκσβιλ για τη δέκατη επέτειο τον Σεπτέμβριο του 2011, εμποδίζει τους φωτογράφους να ακολουθήσουν τον Μπαράκ Ομπάμα, τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, στο ακριβές σημείο της συντριβής: ο τόπος, όπου μόνο το 5% των λειψάνων των θυμάτων έχει βρεθεί, θεωρείται «ιερός», Μόνο οι οικογένειες των θυμάτων έχουν πρόσβαση σε αυτόν.

Φέτος, ο Γκόρντον Φελτ ετοιμάζει, μαζί με τους αξιωματούχους του Μνημείου, μια σειρά εκδηλώσεων για την 20ή επέτειο -- και ετοιμάζεται επίσης να διαλύσει την ένωση των οικογενειών.

Με το μνημείο να έχει αποπερατωθεί το 2019, με την εγκατάσταση στο σημείο ενός πύργου 40 αιολικών καμπαναριών, συμβόλων των «φωνών» των νεκρών, «επιτύχαμε τον σκοπό μας», εξηγεί.

Όλα τα ταξίδια του στην Πενσιβλάνια και στους ομοσπονδιακούς εκλεγμένους στην Ουάσινγκτον για να φέρουν σε πέρας αυτό το σχέδιο του Μνημείου τον βοήθησαν, εξηγεί, ώστε να μην πέσει σε μια «μαύρη τρύπα».

«Ήμουν οργισμένος (...) το να εμπλακώ με έσωσε», λέει. «Αυτή η διαδικασία μού έδωσε απόσταση, μού έδωσε ελπίδα, έναν λόγο για να ζω (...) Διάλεξα να μην είμαι πικρός».

Η ιστορία δεν έχει κλείσει: αγνοούμε ακόμη πολλά για το τι έγινε σε αυτό το αεροσκάφος, στη διάρκεια των 35 λεπτών ανάμεσα στην αρχή της εκτροπής και τη συντριβή του.

Ο Φελτ ελπίζει πως η δίκη των πέντε κρατούμενων του Γκουαντάναμο, οι οποίοι κατηγορούνται ότι συμμετείχαν στην προετοιμασία των επιθέσεων, θα φέρει κάποια νέα στοιχεία, που θα μπορέσουν να ενσωματωθούν στη σχολαστική αφήγηση που παρουσιάζεται στο μουσειακό τμήμα του Μνημείου. Η δίκη αυτή επαναλήφθηκε χθες.

Αν και αναμένεται να μετακομίσει σύντομα στη Νέα Ζηλανδία με τη νεοζηλανδικής καταγωγής σύζυγό του, ο Φελτ ελπίζει να παρευρεθεί -- και να δει τους υπόπτους να καταδικάζονται. Και θα επιστρέφει τακτικά στο Σάνκσβιλ, «το δεύτερο σπίτι μου», λέει.

 

ΠΗΓΗ : ΑΠΕ

 

 

    

 

Απόψεις

Το ταξίδι στον  Νομό Έβρου είχε και δυσάρεστα απρόοπτα. Συνάντησα στην Ορεστιάδα τον ιντερνετικό μου φίλο Χρήστο. Η χαρά μεγάλη και από τις δύο πλευρές, μέχρι την...
randomness