Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014
Το παράδειγμα της Μαλεσίνας ! (Aρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή )
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας κάθε λογικός ανθρωπος εχει μια απορία . Πως γίνεται να εχουμε αύξηση των κρουσμάτων σε συνθήκες σκληρού λοκντάουν . Υπάρχει εξήγηση . Η κυβέρνηση κάνει πως παίρνει μέτρα και εμείς κάνουμε πως τα εφαρμόζουμε . Απο την αρχή φαινόταν οτι η εξίσωση αυτή ηταν τρομακτικά δύσκολο για να λυθεί , οσο μαθηματικές διάνοιες κι αν κυκλοφορούν στην χώρα . Το σύστημα είναι χαοτικό . Δεν μπορεί να ελεγχθεί οσα μέτρα κι αν πάρεις για τον απλούστατο λόγο οτι εχεις να κάνεις με εκατομμύρια συμπεριφορές . ''Ο δημοκράτης πολιτικός που θα καταπιαστεί να σχεδιάσει την οικονομική ζωή θα βρεθεί σύντομα με το δίλημμα , είτε να πάρει στα χέρια του δικτατορικές εξουσίες , είτε να εγκαταλείψει τα σχεδιά του '' εγραφε ο Φρίντριχ Χάγιεκ , απο τους διασημότερους οικονομολόγους , λάτρης της ατομικής ευθύνης και της ελευθερίας των ανθρώπων . Στις πρώην κομμουνιστικές χώρες , οι ποινές ηταν εξοντωτικές . Εφταναν μέχρι τη θανάτωση των παραβατών , για να αποδειχθεί τελικά οτι το δέλεαρ του παράνομου πλουτισμού ηταν ισχυρότερο απο το φόβο της τιμωρίας . Στην εποχή του κορωνοιού ακόμα και σε ενα καθολικό λοκ ντάουν πάντα θα υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αναζητήσουν οι ανθρωποι την ελευθερία τους . Δεν γίνεται να υπάρχει ενας αστυνομικός δίπλα σε κάθε πολίτη για να ελέγχει την συμπεριφορά του . Είναι αδύνατον να παρακολουθήσεις και να ελέγξεις εκατομμύρια συμπεριφορές σε καθημερινή βάση . Υπάρχουν ανάγκες που πρέπει να ικανοποιηθούν . Απο την αρχή που ξέσπασε η πανδημία φαινόταν οτι η εξίσωση θα ηταν τρομακτικά δύσκολο για να λυθεί πετυχαίνοντας τα καλύτερα αποτελέσματα . Οσο μαθαίνουμε να ζούμε με τον ιό αυτό που αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη είναι οτι η ατομική ευθύνη είναι το αποτελεσματικότερο μέτρο αντιμετώπισης της πανδημίας . Οσο αυστηρά μέτρα και να πάρει η κυβέρνηση , οσες βαριές τιμωρίες κι αν προσπαθήσει να επιβάλλει , πάντα θα βρίσκεται πίσω στους στόχους που θέλει να πετύχει , αν απουσιάζει η ατομική ευθύνη αυτών που καλούνται να εφαρμόσουν τα μέτρα . Πόσο μάλλον τώρα που τα σημάδια της κόπωσης της κοινωνίας δεν μπορεί να κρυφτούν μετά απο ενα χρόνο υγειονομικής κρίσης , εγκλεισμού και περιοριστικών μέτρων .
Το παράδειγμα της Μαλεσίνας είναι χαρακτηριστικό για το πόσο εύκολα μπορεί να ξεφύγει η κατάσταση . Οταν δεν μπορείς να ελέγξεις την κατάσταση σε μια τοπική κοινότητα οπου ζούν 5000 ανθρωπου , σκεφθείτε πόσο δύσκολο είναι να ελεγχθεί η κατάσταση στην Αθήνα οπου ζούν 4 εκατομμύρια ανθρωποι .
Η Μαλεσίνα μπήκε σε αυστηρό λοκνταουν επειδή στα καφενεία μαζεύονταν να δουν τα ντερμπι κι επειδή σε έναν γάμο μαζεύτηκαν 200 έξω απο την εκκλησία χωρίς κανείς να τους εμποδίσει. Στην Αθήνα αλλά και σε αλλες πόλεις δεν μπορεί ο ''μινώταυρος'' της πανδημίας να τιθασευτεί με εύκολο τρόπο οπως εσφαλμένα πίστευε η κυβέρνηση , γιατί χιλιάδες ανθρωποι διαδηλώνουν καθημερινά στους δρόμους για τα δικαιωματά τους , αφήνοντας στο σπίτι τους τις ευθύνες για την εξαρση του κορωνοιού . Γιατί χιλιάδες ανθρωποι βρέθηκαν στο αεροδρόμιο για να υποδεχτούν τον νέο μπασκετμπωλίστα της ομάδας τους , αψηφώντας τα μέτρα της Πολιτείας για την αποφυγή του συνωστισμού . Γιατί πολλοί οργανώνουν συγκεντρώσεις σε σπίτια φίλων και γνωστών . Γιατί κάποιοι αλλοι είδαν την πανδημία ως ευκαιρία για να βγάλουν λεφτά οργανώνοντας κρυφά κορωνοπάρτυ σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και γιατί πολλοί ξεχύθηκαν στους δρόμους για να απολαύσουν την ανοδο της θερμοκρασίας και την καλοκαιρία των τελευταίων ημερών .
Με την ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων αποδεικνύεται ομως και κάτι αλλο . Οτι κακώς ενοχοποιήθηκε το λιανεμπόριο ως τη βασική αιτία μετάδοσης του ιού .
Τη νύφη την πλήρωσαν οι καταστηματάρχες της εστίασης που εχουν τις επιχειρήσεις τους κλειστές με τον τζιρο να εχει χαθεί και τα οικονομικά προβλήματα να τους περιμένουν στη γωνία για να τους χτυπήσουν και πάλι την πόρτα με το πρώτο ανοιγμα της αγοράς , αλλά και οι χιλιάδες εργαζόμενοι που απασχολούνταν στον κλάδο της εστίασης . Αλλωστε καμία κρατική στήριξη δεν μπορεί να αναπληρώσει τη χαμένη δουλειά και τη ζημιά απο το κλείδωμα της οικονομίας . Μήπως λοιπόν η κυβέρνηση θα πρέπει να ρίξει αποκλειστικά το μεγαλύτερο βάρος στην ταχύτατη υλοποίηση του εμβολιαστικού προγράμματος , με την ελπίδα να ξεμπερδέψουμε οριστικά απο αυτή τη δοκιμασία ; Γιατί πόσες οικονομικές αντοχές να εχει ακόμη ο κόσμος και το κράτος για να στηρίξει την οικονομία !
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
