Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

E65 και έργα παραχώρησης

Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ


Ενδιαφέρον προκαλείται από το ενδεχόμενο «μπλοκαρίσματος» των έργων κατασκευής του Ε65 σύμφωνα με το πριν από λίγες μέρες δημοσίευμα του Λαμιακού Τύπου. Όχι μόνο ως προς τις επιπτώσεις σε ότι αφορά την ολοκλήρωση των έργων αλλά και για την εκ του αποτελέσματος επαλήθευση των θέσεων ή απόψεων που από τους φορείς μας, όπως το Τεχνικό Επιμελητήριο, είχαν εκφρασθεί στο παρελθόν. 

Αυτό που πρέπει από την αρχή όμως να αναφερθεί είναι ότι τα έργα «παραχωρήθηκαν» μόνο με τη σύνταξη των προκαταρκτικών μελετών τους. Η ανάγκη σύνταξης των οριστικών μελετών  ετεροχρονίσθηκε -όπως κατά κανόνα γίνεται στα έργα Σ.Δ.Ι.Τ.- με δυσμενείς επιπτώσεις σε κάθε επίπεδο. Ούτε είχαμε τις βέλτιστες λύσεις και τεχνικές επιλογές, ούτε το κόστος των παρεμβάσεων κινήθηκε σε λογικά επίπεδα, ούτε η διαχείριση των έργων είναι δυνατό να θεωρείται ως η πλέον εύρυθμη και τέλος ούτε μπορεί να λέγεται ότι ο άξονας συμβάλλει με τον καλύτερο τρόπο στην ανάπτυξη των υποδομών της ενδοχώρας μας.   

α. Το αρχικό χρονοδιάγραμμα -κομβικό δεδομένο για την «επιλεξιμότητα» της συγκεκριμένης υποδομής- παραβιάσθηκε κατ’ επανάληψη. Ας σημειωθεί ότι η κύρωση της «Σύμβασης Παραχώρησης» έγινε με το Νόμο 3597/2007 στο άρθρο 18 του οποίου καθορίσθηκε ότι η συνολική διάρκεια των μελετών και κατασκευών όπως και όλων των τμηματικών προθεσμιών για την ολοκληρωμένη κατασκευή των έργων, θα ήταν εξήντα έξι (66) μήνες από την ημερομηνία έναρξης της παραχώρησης (!).

β. Σύμφωνα με σχετική Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, που δημοσιεύτηκε το 2018, παρά το γεγονός ότι η  έκταση των έργων του Ε65 φέρεται να είχε μειωθεί κατά 55 %, το κόστος ανά χιλιόμετρο είχε αυξηθεί κατά 47 %. Και εκτιμήθηκε ότι αυτό είχε ως συνέπεια οι φορολογούμενοι να επιβαρυνθούν με επιπλέον 413 εκ. ευρώ, σε σύγκριση με τους αρχικούς υπολογισμούς, πληρώνοντας δηλαδή δαπάνη 20,20 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο οδοστρώματος.

Είναι βέβαια γνωστό ότι η αρχική απόφαση για την κατασκευή της υποδομής είχε και έχει ΑΜΕΣΗ σχέση και με το κόστος ολοκλήρωσης των έργων της. Εάν υποθέσουμε ότι τα παραπάνω στοιχεία δεν έχουν μεταβληθεί (ή τουλάχιστον δεν χειροτέρεψαν….) και εάν στο κόστος των έργων προστεθούν και οι αναγόμενες ανά χιλιόμετρο δαπάνες των απαλλοτριώσεων, τελικά ποιο καταλήγει να είναι το ύψος της  απαιτούμενης συνολικά χρηματοδότησης;  

γ. Σήμερα, 14 περίπου χρόνια μετά από την ψήφιση του Ν.3597/2007 και με το αρχικό χρονοδιάγραμμα των έργων κατασκευής του Ε65 να αποδεικνύεται σε κάθε επίπεδο άστοχο, με ποιο τρόπο μπορεί να θεωρείται ως οικονομικά βιώσιμη η αρχική επιλογή; Πόσο εκτιμάται ότι είναι το επί πλέον κόστος των καθυστερήσεων; Ήδη πέρασαν οκτώ χρόνια από την περίοδο που έπρεπε ο οδικός άξονας να λειτουργεί συνεισφέροντας στην οικονομική μας ανάπτυξη. Για πόσο χρόνο ακόμα μπορούν να παραμένουν αχρησιμοποίητα τα ολοκληρωμένα οδικά τμήματα -όπως στον κάμπο της Λαμίας- της υποδομής;  Έχουμε τόσο μεγάλες οικονομικές δυνατότητες ως χώρα και δεν το γνωρίζουμε;

δ. Χρειάζονται περισσότερες από τις παραπάνω διαπιστώσεις για να «σταθμιστεί» -ας μη χρησιμοποιηθεί το «ελεγχθεί» που μπορεί να φοβίζει- ο βαθμός αποδοτικότητας των μέχρι τώρα αποφάσεων; Ποιοί είναι οι λόγοι που το κόστος των έργων κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Ε65 καταλήγει, όπως φαίνεται, να είναι πολύ υψηλό; Οι αρμόδιοι αλλά και οι πολιτικοί μας -κυβερνώντες ή αντιπολιτευόμενοι- δε νοιώθουν την ανάγκη για έναν ειλικρινή απολογισμό, σε σχέση με τα αυτονόητα;

Στην από το έτος 2018 έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου αναφέρεται ότι «οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα εμφανίζουν πολλαπλές αδυναμίες αποφέροντας οφέλη περιορισμένα» και υπογραμμίζεται ότι εφεξής «δε μπορούν να θεωρούνται ως οικονομικά βιώσιμες επιλογές για την κατασκευή έργων δημόσιων υποδομών». Τονίζεται μάλιστα ότι ο αυξανόμενος κίνδυνος ανεπαρκούς ανταγωνισμού αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική θέση των αναθετουσών αρχών, με την «οικονομική αποδοτικότητα και διαφάνεια» να υπονομεύονται  σε μεγάλο βαθμό.

Στη χώρα μας, τι κάνουμε σε σχέση με αυτά;  Δεν θα έπρεπε κάποτε να επανεκτιμηθεί η επιλογή για τις «κατά συρροή» δημοπρατήσεις έργων Σ.Δ.Ι.Τ. και παραχώρησης, που έφθασαν να κοστίζουν -όπως ο Ε65- μέχρι τέσσερεις μπορεί και πέντε φορές περισσότερο από τους αρχικούς προϋπολογισμούς; Όσο είναι ακόμα καιρός. Όχι μόνο για τη διασφάλιση «λελογισμένου» κόστους παραγωγής των έργων αλλά και στα πλαίσια των προοπτικών για τη βέλτιστη αξιοποίηση του επαγγελματικού μας δυναμικού μέσα από τις αδήριτες ανάγκες επανεκκίνησης της πραγματικής μας οικονομίας.
                                       

 

    

 

Ενημερωτικά δελτία

Ενημερωθείτε άμεσα από την εφημερίδα μας για τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από την ηλεκτρονική σας διεύθυνση.
randomness