“Οι χρυσοτόκες όρνιθες”! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Με μεγάλη ικανοποίηση υποδέχτηκε η τοπική κοινωνία του Δήμου Καμένων Βούρλων την είδηση της ανακατασκευής της παραλιακής οδού που συνδέει τον Άγιο Κωνσταντίνο με τα Καμένα Βούρλα, κρίνοντας από τη μαζική συμμετοχή του κόσμου στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα για την υπογραφή της σύμβασης.
Είναι ένα έργο που το περίμεναν χρόνια οι κάτοικοι των δύο περιοχών, αλλά ο λόγος που δεν προχωρούσε ήταν - απ’ ότι μάθαμε - γιατί δεν έφταναν τα λεφτά. Χρειάστηκε η αποφασιστική παρέμβαση του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σταϊκούρα, ο οποίος το πήρε πάνω του κυριολεκτικά για να μιλάμε σήμερα για έναρξη εργασιών σε 30 ημέρες.
Έχουμε όμως μια απορία, η οποία μας γεννήθηκε ακούγοντας τον Υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Νίκο Ταχιάο, να δηλώνει στον χαιρετισμό του ότι «η υλοποίηση αυτού του έργου είναι ένας άθλος, ο οποίος πρέπει να πιστωθεί στον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών» και ότι «σε αυτή την Κυβέρνηση η θεσμική τάξη είναι μία πραγματικότητα από όλους όσοι συμμετέχουν στη σύνθεσή της».
Αν για έναν δρόμο 4,7 χιλιομέτρων χρειάζεται να διανύσουμε μια απόσταση 10 (!!) ετών, όχι για να ολοκληρωθεί και να αποδοθεί για χρήση στους πολίτες, αλλά απλά για να ξεκινήσει να κατασκευάζεται, τότε σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη δημόσια διοίκηση που αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας.
Ένα άλλο ζήτημα είναι τι γίνεται με τις χρηματοδοτήσεις των έργων. Για παράδειγμα ακούσαμε στην εκδήλωση παρουσίασης του έργου, από τα πλέον επίσημα κυβερνητικά χείλη, ότι ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου για την παραλιακή οδό του Αγίου Κωνσταντίνου ήταν 8,6 εκατ. ευρώ, η σύμβαση – του 2016 – ήταν περίπου 3,9 εκατ. ευρώ, και οι εκτελεσθείσες εργασίες ανήλθαν μόλις στα 475.000 ευρώ.
Σήμερα ο προϋπολογισμός του συνολικού έργου ανέρχεται στα 15,6 εκατ. ευρώ και καλύπτεται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Υποδομών.
Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το πώς ξοδεύονται τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων και επειδή πολλές φορές η χώρα μας ελέγχεται από τα ευρωπαϊκά όργανα για υπερβολικά κόστη ανά χιλιόμετρο, κάθε φορά που γίνεται ένας δρόμος, καλό θα ήταν να παρουσιάζονται αναλυτικά στοιχεία που να δικαιολογούν τις υπέρογκες αυξήσεις από τους αρχικούς προϋπολογισμούς των έργων.
Δεν θα διαφωνήσουμε με τους υπουργούς της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ότι «πρόκειται για ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο που αποδεικνύει ότι το κράτος φροντίζει για την καθημερινότητα του πολίτη», αλλά οφείλουμε να θέτουμε ερωτήματα για το κόστος των έργων και να ζητάμε το λογαριασμό, γιατί οι παθογένειες του εγχώριου δημόσιου βίου, με την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα και την παροιμιώδη αδιαφάνεια, δεν έχουν ακόμη εξαλειφθεί.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα, όμως, για τη χώρα σήμερα, είναι η διασύνδεση της απορρόφησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων με την σωστή αξιοποίηση αυτών των πολύ σημαντικών πόρων για την ενίσχυση των υποδομών μας και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Μέσα στην πανδημική κρίση η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ήταν μια ιστορική απόφαση των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενίσχυση των οικονομιών της.
Αποφασίστηκε να διατεθεί ένα πακέτο 750 δισεκατομμυρίων ευρώ για την πράσινη μετάβαση, τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την επένδυση στη δημόσια υγεία, την ανάπτυξη. Χαρακτηρίστηκε από πολλούς σαν ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, στο οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα, εξασφαλίζοντας μάλιστα ένα από τα μεγαλύτερα ποσά που εγκρίθηκαν.
Βρισκόμαστε στα μισά του δρόμου για την αξιοποίηση αυτών των χρημάτων και ενώ θα περίμενε κανείς στη χώρα μας να επικρατεί μια πραγματική κοσμογονία έργων που θα αυξήσουν την παραγωγικότητα της οικονομίας και θα την κάνουν πιο ανταγωνιστική, διαπιστώνουμε ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης αποκλίνουν από τις αρχικές προβλέψεις και αυτό είναι ανησυχητικό σημάδι που κάνει όλους εμάς να θέτουμε ερωτήματα για τον τρόπο που ξοδεύονται τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Και ανησυχούμε γιατί ακόμα δεν βλέπουμε κανένα ορατό κύμα επιχειρηματικότητας και επενδυτικού πυρετού, ικανού να προκαλέσει ανάπτυξη εδώ και τώρα !
Τα αναφέρουμε όλα αυτά γιατί πολλές φορές στο παρελθόν “οι χρυσοτόκες όρνιθες των ονείρων μας” εχουν αποδειχτεί ... Στυμφαλίδες στο φως της ημέρας !
Χρήστος Αλεξανδρής
