Πάντα πολιορκημένοι από εχθρούς και προβλήματα μένει όμως σε μας το χρέος ν’ αποδεικνύουμε ότι αξίζουμε την ελευθερία μας

Γράφει ο Αθ. Δ. Γκίκας
Μαθηματικός

Κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, προσπαθώ ν’ αντλήσω μέσα από τον πλούτο της Εθνικής μας ζωής, να παρουσιάσω γεγονότα, σ’ όλους γνωστά και να διατυπώσω σκέψεις που τις έχουμε όλοι.
Θα προσπαθήσω να γίνω η συλλογική φωνή και η συνείδηση όλων των Ελλήνων . να εκφράσω τον κοινό στοχασμό για την Επέτειο.
Το πολύμοχθο και πολύμορφο έργο της Επανάστασης του ’21 ανάλαβαν όχι μόνο οι μαχητές των βουνών, αλλά και οι δάσκαλοι του Γένους, που με τους κοντυλοφόρους τους έσκαβαν μυστικό λαγούμι που θ’ ανατίναζε τον Οθωμανικό ζυγό.
Τούτη τη γιορτινή μέρα παρελαύνουν από μπροστά μου ο σταυρός του παπά, η φουστανέλα, το καρυοφύλλι, οι Φιλικοί.  
Άτακτοι, θρυλικοί, προσωπολάτρες που δεν ήξερες αν έρχονταν να χτυπήσουν τον εχθρό ή να χτυπηθούν μεταξύ τους.
Η Ιστορία μας προσφέρει διδάγματα, πρότυπα, σύμβολα ναι, αλλά δημιουργεί και υποχρεώσεις. Τα σύμβολα δεν φτάνει να τα θυμόμαστε μια φορά το χρόνο και να τα δοξολογούμε. Αν έτσι πράττουμε τότε η κάθε Επέτειος παραμένει διακοσμητικό στοιχείο και ο εορτασμός περιττός.
Ως κληρονόμοι της Ιστορίας τους θα πρέπει να συγκρίνουμε τη δική μας Ιστορική στιγμή με τα περασμένα, τα δικά μας βιώματα με τα παλιά γεγονότα, τη δική μας στάση με την προγονική αρετή και σίγουρα σωστό συμπέρασμα δεν είναι να παραδεχτούμε πως όλα έχουν αλλάξει στο χειρότερο, οι αξίες, οι συνθήκες, οι δυνατότητες, ακόμη και τα ανθρώπινα μεγέθη. εννοώ μεγάλοι εκείνοι, εμείς μικροί και πορευόμαστε όπως όπως.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να απειλείται. Ο εξ ανατολών γείτονας εκσυγχρονίζει την πολεμική του βιομηχανία αμφισβητώντας το διεθνές δίκαιο.
Από τα Βορειοδυτικά μας ο όψιμος σύμμαχός της διεκδικεί περιουσίες, μέχρι την Άρτα, εκείνων που πολέμησαν στο πλευρό της φασιστικής Ιταλίας του ’40 και φυλακίζει εκλεγμένους τοπικούς άρχοντες.
Και μεις σήμερα θαρρέψαμε ότι οι σκληροί καιροί πέρασαν και οι πολιορκίες χαλάρωσαν, είτε γιατί μετέχουμε στην ίδια συμμαχία, είτε γιατί έχουμε συμπαραστάτες τους ομοτράπεζους της Ε.Ε. στην οποία μετέχουμε.
Κοντολογίς πάντα ευκολόπιστοι ότι Ε.Ε., ΝΑΤΟ, Ο.Η.Ε. προστατεύουν αυτόματα τα Εθνικά μας σύνορα.
Μας προσγείωσε ανώμαλα η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Τουρκία η οποία γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της τα όποια ψηφίσματα του Ο.Η.Ε. υπέρ της Κύπρου !
Μπροστά σε τέτοιους κινδύνους καλό σημάδι θα ήταν πως τα αντανακλαστικά μας δεν τα νάρκωσε η αδιαφορία, μάστιγα των καιρών, για την Πατρίδα.
Στα μεγαλόσχημα τραπέζια, όπου φτάνουν να κρίνονται οι τύχες των λαών, οι ταξιθέτες της ανθρωπότητας, λίγο λογαριάζουν την Ιστορία, το δίκαιο, τις ανθρώπινες ζωές.
Άλλα είναι τα γερά χαρτιά, όπως οι ανθρωπογεωγραφικές ισορροπίες, οι μυστικές και ανίερες συμμαχίες, τα διπλωματικά ανταλλάγματα έργα που θέλουν δε θέλουν οι λαοί τα έχουν εμπιστευτεί στους πολιτικούς τους.
«Μη μοι άγχεσθε λέγοντας τ’ αληθή».
Είναι στη φύση ενός σημειώματος για την Εθνική μας Επέτειο να καταλήγει αυτό κατώτερο, πιο χαμηλά τόσο από τα Ιστορικά γεγονότα, όσο και από την αντανάκλασή τους στο σήμερα.
Ωστόσο αν, μέσα από το κείμενό μου, ζωντάνεψε η εικόνα του πάντα πολιορκημένου Ελληνισμού από εχθρούς και προβλήματα, αλλά πάντα έτοιμου να εντείνει τις δυνάμεις του, όταν χρειαστεί, να υπερασπίσει την ουσία του, τότε θα χωνέψουμε για τα καλά ότι δική μας μοίρα είναι να μας πολιορκούν και μένει πάντα σε μας το χρέος ν’ αποδεικνύουμε ότι είμαστε άξιοι της Ελευθερίας μας.
Οι λέξεις Ελευθερία, αξιοπρέπεια είναι σπουδαίες και παλαιές. Δεν θα άξιζαν τίποτα αν δεν πολεμούσαμε γι’ αυτές.