Στην Ελλάδα που ζούμε

Γράφει ο Αθ. Δ. Γκίκας
Μαθηματικός
 

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούς από αγανακτισμένους συμπολίτες μας τη φράση:

«Στην Ελλάδα ζεις τί περιμένεις» (με απαξιωτική σημασία)  

•     Στην Ελλάδα μας συνυπάρχουν τα καλά, τα κατακριτέα και συχνά η αμφιθυμία!

•     Άθεοι ή αρνησίθεοι το πρωί . θρήσκοι το βράδυ.

•     Ελληνομάχοι το πρωί . Ελληνολάτρες το βράδυ.

•     Ενώ έχουμε γλωσσικό πλούτο 4.500 – 5.000 λέξεων που τροφοδοτούν άλλες γλώσσες, εμείς χρησιμοποιούμε 300 – 500 και τώρα τελευταία οι νέοι μας συνεννοούνται μόνο με τα σύμφωνα (π.χ. τ.π.τ. = τίποτα !)

•     Μόνο στην Ελλάδα προεκλογικά επαινείται η ωριμότητα του λαού μας και μετεκλογικά οι χαμένοι ομιλούν για αμνήμονες, και αχάριστους ψηφοφόρους !!

•     Μόνο στην Ελλάδα υμνωδοί και κριτικαδόροι πίνουν νερό από την ίδια πηγή της ακρισίας και της ελλιπούς πληροφόρησης, η οποία μεταμφιέζεται σε απόλυτη πίστη.

•     Μόνο στην Ελλάδα μεταπίπτουμε εύκολα από την υπερεκτίμηση στην υποεκτίμηση.

•     Μόνο στην Ελλάδα ενώ περιφρονούμε το Δημόσιο και εκφραζόμαστε γι’ αυτό περιφρονητικά, κάνουμε το παν για να προσληφθούμε υπάλληλοί του !

•     Συχνά υιοθετούμε ό,τι μας προτείνεται με δραματοποιημένες και ηχηρές διατυπώσεις που φράζουν το δρόμο προς της σκέψη.

Στην Ελλάδα ονομάζουμε την κάθε εξουσία «κατεστημένο» και μαχόμαστε για την πτώση της. Όταν το κατορθώσουμε γινόμαστε εμείς το κατεστημένο και επαναλαμβάνουμε τα λάθη των προηγουμένων.

Όσοι βρίσκονταν μέσα στο κάστρο της εξουσίας ήταν το «κατεστημένο». Όταν οι πολιορκητές κατάλαβαν το «κάστρο» μετατρέπονται σε «κατεστημένο».

Η Εξουσία είναι από τη φύση της αυταρχική. Τα έχουμε διαπιστώσει με τις αλλαγές στην εξουσία (δεξιά, κέντρο, αριστερά) κατά το παρελθόν.

•     Μόνο στην Ελλάδα το ατομικό συμφέρον τοποθετείται πάνω από το Δημόσιο συμφέρον για το οποίο παγερά αδιαφορούμε.

•     Τον συμβιβασμό τον αντιλαμβανόμαστε ως ήττα . αυτό εμποδίζει την προσέγγιση ενός μετρημένου σοσιαλισμού και του καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο.

•     Συχνά βιαζόμαστε όχι μόνο στη λήψη σοβαρών αποφάσεων, αλλά και στις κρίσεις μας για τους άλλους.

•     Έχουμε και τα καλά μας. Συχνά θυμώνουμε και όταν θυμώνουμε δεσμευόμαστε να επιβάλλουμε στους εαυτούς μας συλλογικές επωφελείς συμπεριφορές, τις οποίες πιθανό να μην υιοθετούσαμε αν σκεφτόμασταν νηφάλια.