ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Ας αποφύγει η στήλη για μια ακόμη φορά τον πρόλογο και ας προχωρήσει στην καταγραφή θεμάτων που κατά τη γνώμη της αιωρούνται έντονα στο πεδίο της καθημερινότητας.

✓ Σε αθηναϊκή εφημερίδα αρθρογράφος σε άρθρο του «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΘΕΙ ΣΑΝ ΗΡΩΑΣ», αναφέρεται στον άδικο χαμό του νεαρού αστυνομικού, ο οποίος για να συμπληρώσει το γλίσχρο μισθό του και να ζήσει την οικογένειά του, εργαζόταν τις ελεύθερες ώρες του σε οικοδομή και καταπλακώθηκε από τοίχο που κατέρρευσε.

Συμφωνεί απόλυτα η στήλη μ’ αυτά που γράφει ο αρθρογράφος, τον συγχαίρει θερμά για τις ωραίες του θέσεις στη θυσία του αστυνομικού και θεωρεί και αυτή καθήκον της να αναφερθεί στο τραγικό συμβάν καταθέτοντας και τις δικές της θέσεις και ας είναι μνημόσυνο και τιμή στη μνήμη του εκλιπόντα.

Το παλληκάρι αυτό με το μισθό που δεν έφτανε ούτε για τα λίαν απαραίτητα και αλλοίμονο και αν πλήρωνε και ενοίκιο στην Αθήνα, επέλεξε το δρόμο της εργασίας, της τίμιας, σκληρτής εργασίας για να συμπληρώσει τα προς το ζειν.

Δεν επέλεξε εύκολες λύσεις και μπορούσε να βρει πολλές, δε θέλησε να παρανομήσει, αλλά λεβέντικα διάλεξε το δρόμο της σκληρής δουλειάς. Το δρόμο, που το σύνολο των παιδιών μας που κατέχουν κάποιο τίτλο σπουδών αποφεύγουν να τον διαβούν, διότι πιστεύουν ότι γι’ αυτούς είναι απαράδεκτο και υποτιμητικό ακόμα και να το συμπεριλάβουν στους σχεδιασμούς της ζωής τους. Το θεωρούν ασέβεια και προς τον ηλεκτρονικό υπολογιστή που συνεχώς βρίσκεται μπροστά τους. Γι’ αυτό άλλωστε και δανειζόμαστε συνεχώς εργατικά χέρια από γειτονικά μας κράτη, μ’ όλα τα κακά επακόλουθα.

Αυτό όμως το παιδί που έχασε τη ζωή του πάνω σε μια παλιά οικοδομή δε σκέφτηκε έτσι. Δουλειά τίμια να είναι και όποια και αν είναι. Και πρέπει πράγματι να τιμηθεί μετά θάνατον σαν ήρωας, όπως και όλοι οι συνάδελφοί του που χάνουν τη ζωή τους στη μάχη του καθήκοντος από δολοφονικά πυρά. Είναι βέβαιο ότι πολλοί – πολλοί ένστολοι κάνουν και δεύτερη δουλειά όπως ταξιτζήδες, ντελίβερι κλπ., διότι να μεν τους ζητάμε «Να φυλάγουν Θερμοπύλες», αλλά δεν τους ρωτάει κανείς για τις ανάγκες της ζωής τους.

Και ο εκεί δήμαρχος και απλοί πολίτες έκαναν δηλώσεις στα τηλεοπτικά μέσα και εξέφρασαν τη λύπη τους αλλά και το θαυμασμό τους για το εξαίρετο αυτό παιδί. 

Βέβαια και οι πολιτικοί μας κυβερνώντες και μη εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους και την οδύνη τους για το χαμό του ηρωικού αστυνομικού.

Εδώ όμως η στήλη θα σταθεί και θα τα ψάλλει σε όλο το πολιτικό κατεστημένο, που πρέπει να αισθάνεται υπόλογο στην οικογένεια και στη μνήμη του παιδιού αυτού. Ναι κύριοι κυβερνώντες και μη, που πολλοί από εσάς κυβερνούσατε και πριν μας βρει η οικονομική λαίλαπα των περασμένων χρόνων, έχετε ακέραια την ευθύνη για το τραγικό αυτό συμβάν, που δεν είναι και το μόνο.

Πριν την οικονομική κρίση που εσείς την προκαλέσατε οι αμοιβές εργαζομένων, μισθοί, συντάξεις βρισκόταν σε κάποιο ικανοποιητικό, αξιοπρεπές επίπεδο και παρείχαν εχέγγυα κάποιας καλής διαβίωσης.

Αφού τα διαλύσατε όλα βρήκατε την εύκολη λύση της περικοπής ή καλύτερα του πετσοκόμματος μισθών και συντάξεων σε επίπεδα  30% ως 40% και ακόμη περισσότερο και μας φτάσατε σε μισθούς πείνας. Θα είχατε κάποια ας πούμε δικαιολογία μιας περικοπής 5% έως 10% το πολύ και παγώματος των αυξήσεων. Με το πετσόκομμα που κάνατε ιδού τα αποτελέσματα. Να μην αναφερθούμε και στο πλήθος των αυτοκτονιών τα πρώτα χρόνια.

Οδηγήσατε την οικονομία στην καταστροφή και ευτελίσατε μισθούς και συντάξεις.

Και κάτι τελευταίες αυξήσεις των 30 ευρώ το μήνα δεν είναι ούτε συζητήσιμες.

Το δημογραφικό καίει, η υπογεννητικότητα στο ναδίρ, ραγδαία ερήμωση της υπαίθρου χώρας.

Πώς θα κάνουν οικογένειες οι νέοι μ’ αυτές τις αποδοχές; Σας καίει, σας προβληματίζει αυτό;

Αν όχι είστε υπόλογοι έναντι της Ιστορίας και του τόπου. Καθίστε σ’ ένα τραπέζι όλοι μαζί και αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων. Ο ήρωας αστυνομικός σας έδειξε το δρόμο. Σταματήστε να κωφεύετε.

✓ Και πάλι θα αντλήσω θέμα από αρθογράφο αθηναϊκής εφημερίδας και θα καταθέσω και τα πιστεύω της στήλης, ο οποίος κατηγορεί σφόδρα κάποιους εκλεγμένους Ευρωβουλευτές μας, που για να δικαιολογήσουν τις κατηγορίες εναντίον της πατρίδας τους, στις ομιλίες τους ισχυρίζονται ότι πρώτα είμαστε Ευρωπαίοι και μετά Έλληνες.

Να λοιπόν και η γνώμη της στήλης.

Όχι κύριοι Ευρωβουλευτές μας.

Απολαμβάνετε τόσα προνόμια, έχετε παχυλούς μισθούς και δεν περνάτε άσχημα.

Και εκεί σας στέλνουμε να υποστηρίξετε τα συμφέροντα της πατρίδας μας και μόνο τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και τα διαφορετικά σας πιστεύω  αφήστε να τα βρείτε όταν είστε στην πατρίδα σας, στις πολιτικές σας τοποθετήσεις ή και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, που πολλές φορές η στάθμη του αγγίζει του πυθμένα της σοβαρότητας. Εκεί σας στέλνουμε ώστε με αλληλεγγύη, σαν μια γροθιά να υποστηρίζετε τα συμφέροντα της πολύπαθης χώρας σας. Και δικαιολογημένα σε κάποια άλλη στήλη εφημερίδας, δημοσιογράφος σας προέτρεπε.

Για τα σοβαρά θέματα που αφορούν τούτον τον τόπο πριν μπείτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συσκέπτεστε όλοι μαζί και με σχεδόν ταυτισμένες απόψεις και αποφάσεις να εισέρχεστε σ’ αυτό και να εισηγείστε αυτά που πρέπει για θέματα που αφορούν την πατρίδα σας. Και προ παντός να είστε αξιοπρεπείς και να είστε παράδειγμα προς μίμηση για τα άλλα μέλη της Ευρωβουλής, διότι εκπροσωπείτε τη χώρα της δημοκρατίας και του πολιτισμού.

Και σας το καταθέτει υπεύθυνα τούτη η στήλη, ότι αυτό ζητάει η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών σας και σας οικτίρει για να μη χρησιμοποιηθεί βαρύτερη έκφραση όταν σας παρακολουθεί να αντιπαρατίθεστε σε θέματα που αφορούν το καλό τούτου του τόπου. Καλόν θα είναι από καιρού εις καιρόν, πριν φεύγετε για την Ευρώπη να κατεβαίνετε χαμηλά, στην πλατεία, στο πεζοδρόμιο, στο καφενείο και να αφουγκράζεστε τι ζητάει από σας ο λαός που εκπροσωπείτε.

✓ «Δεν μας αφήνουν ήσυχους!»

Εξηγούμαι: «Δεν θα περάσει ημέρα που από δήθεν προοδευτικούς, κουλτουριάρηδες, δήθεν υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που να μη δημοσιευτεί κάτι που να εναντιώνεται στα ιερά και όσια τούτου του τόπου, στην παράδοσή του, σ’ αυτά που απετέλεσαν τα θεμέλια, πάνω στα οποία στήθηκε τούτο το ελεύθερο και δημοκρατικό κράτος.

Και να κάποιος και πάλι δήθεν ασχολούμενος με τα ιστορικά και πολιτιστικά δρώμενα καταθέτει κάτι το κατάπτυστο, ενάντια στα πιστεύω μας στις ρίζες μας.

Για μια ακόμη φορά, γιατί το έχουμε ακούσει πολλές – πολλές φορές, εγράφη και απ’ αυτόν στον έντυπο τύπο, ότι η επανάσταση του 1821 δεν ήταν επανάσταση για να διώξουμε τη μαύρη σκλαβιά των 400 χρόνων, αλλά ήταν επανάσταση ταξική, πιστό αντίγραφο της Γαλλικής.

Το σύνθημα των ξεσηκωμένων Γάλλων ήταν και σωστά, Ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα.

Δεν έμοιαζε καθόλου με το «Ελευθερία ή θάνατος» ή το «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή» ή με το «Για την Πίστη και την Πατρίδα».

Ο Κολοκοτρώνης και όλοι οι άλλοι οπλαρχηγοί δεν ζητούσαν χρηστή διοίκηση ή νόμιμα δικαιώματα σ’ ένα ευνομούμενο κράτος.

Ζητούσαν και όλοι από μικρά παιδιά το μάθαμε να φύγει ο βάρβαρος κατακτητής, να φύγει το γιαταγάνι που επικρέμονταν ανά πάσα στιγμή επί της κεφαλής μας.

Δεν είναι το ίδιο κ. προοδευτικοί…

Σταματήστε επί τέλους κ. εκσυγχρονιστές, να προκαλείτε τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, που δεν μεγάλωσε με τις δικές σας ιδέες, αλλά γαλουχήθηκε με τα ιερά και όσια τούτης της φυλής.

Όσο και αν αγωνίζεστε να είστε σίγουροι, ότι κανένα δεν θα πάρετε με το μέρος σας. Σας το δηλώνει υπεύθυνα τούτη η στήλη που καθημερινά αφουγκράζεται την κοινή γνώμη. Και δηλώνει, ότι θα επανέλθει επ’ αυτού του θέματος λίαν δριμύτερη. Φτάνει πια!

✓ Και ας κλείσουμε και τη σημερινή μας θεματολογία χωρίς περιττά λόγια, όπως κάναμε και με τον πρόλογο.