Η υποκρισία των πολιτικών είναι που ...σκοτώνει ! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Παρακολουθώντας την πολιτική και μιντιακή διαμάχη που εχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες για τη βίλα του Τσίπρα και το ενοίκιο που πληρώνει στους ιδιοκτήτες για τις διακοπές του καλοκαιριού ο πρώην πρωθυπουργός , αλλά και τα οσα ακολούθησαν με τα εξώδικα σε βάρος δημοσιογράφων που αποκάλυψαν το θέμα και τον πόλεμο ανακοινώσεων ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία , μου γεννήθηκαν κάποια ερωτήματα που εχουν σχέση με τις ζωές των αλλων πολιτών , τα συμφέροντα των οποίων υποτίθεται εκπροσωπούν οι εκλεγμένοι αντιπροσωποί του .
Το πρώτο ερώτημα εχει να κάνει με το πόσοι απο τους ελληνες σήμερα μετά απο μια δεκαετή οικονομική κρίση που εχει προηγηθεί , εχουν την δυνατότητα να κάνουν διακοπές εστω για μια εβδομάδα . Τα στοιχεία μιας ερευνας που είχε γίνει μέσα στην κρίση ηταν απογοητευτικά , καθώς διαπιστώθηκε οτι τα μισά νοικοκυριά στην Ελλάδα δεν εχουν τη δυνατότητα πλέον να κάνουν μια εβδομάδα διακοπών το χρόνο .
Πίσω ομως απο αυτή την αντιπαράθεση για τα σπίτια και τα εξοχικά των πολιτικών , διακρίνουμε και ενα αλλο μεγαλύτερο πρόβλημα για το οποίο δεν είναι αμοιροι ευθυνών οι πολιτικοί της δεξιάς και της Αριστεράς .
Το πρόβλημα εχει να κάνει με την εκτόξευση των τιμών των ενοικίων και την οικονομική κατάρρευση των ενοικιαστών . Το πρόβλημα γίνεται εκρηκτικό στα μεγάλα αστικά κέντρα και το ζούν στο πετσί τους αυτοί που εχουν μια δουλειά αλλά τα χρήματα δεν φτάνουν ουτε για τα στοιχειώδη , κυρίως λόγω του κόστους στέγασης , αλλά και οι γονείς που σπουδάζουν τα παιδιά τους και βλέπουν το κόστος των φοιτητικών ενοικίων να συνεχίζει την αυξητική του πορεία .
Η κρίση με ολα αυτά τα προβλήματα οδήγησε σε ανέχεια μεγάλα στρώματα της μεσαίας τάξης και τα εκανε να στραφούν προς τα αριστερά μετατρέποντας με την ψήφο τους ενα κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα εξουσίας .
Γρήγορα ομως απογοητεύτηκαν , με αποτέλεσμα σήμερα να τους εξοργίζει περισσότερο η υποκρισία των πολιτικών που προέρχονται απο τα αριστερά , παρα των πολιτικών που προέρχονται απο τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ . Αυτή την υποκρισία οχι μόνο την είχαν συνηθίσει αλλά την είχαν καταδικάσει στην κάλπη , πιστεύοντας οτι βρήκαν το κόμμα που είχε τη μαγική συνταγή για την μείωση των ανισοτήτων και την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης .
Ομως αν υπάρχει ενα ηθικό δίδαγμα απ'ολη αυτή την φασαρία που εγινε για τα σπίτια των πολιτικών και τα εξοχικά που εχουν ή νοικιάζουν είναι το εξής : Οι πολιτικοί απολαμβάνουν τα προνόμια της εξουσίας τους , είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση , είτε στην αντιπολίτευση . Είτε εχουμε ανάπτυξη , είτε βουλιάζουμε στην υφεση . Είτε εχουμε ελλείμματα , είτε εχουμε πλεονάσματα . Είτε είναι ανοιχτές οι επιχειρήσεις είτε είναι κλειστές . Είτε εχουμε μεγάλη ανεργία είτε οχι . Με λίγα λόγια δεν επηρεάζονται απο τις εκάστοτε οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα .
Εξακολουθούν να ζούν πλουσιοπάροχα σε μια οικονομία που εχει καταρρεύσει εξαιτίας της σφοδρής οικονομικής κρίσης και σε μια κοινωνία που δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να ανταποκριθεί στις πιεστικές και αμεσες υποχρεώσεις της .
Και αυτό απο μόνο του συνιστά ενα θεμελιώδες πρόβλημα αξιοπιστίας για το ιδιο το πολιτικό μας σύστημα , τους θεσμούς της κοινοβουλευτικής ζωής , την ιδια τη δημοκρατία . Το χάσμα των εισοδημάτων , οι μεγάλες οικονομικές ανισότητες , η κατάρρευση της ευημερίας της μεσαίας τάξης , η φτωχοποίηση ενός μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας και το σπουδαιότερο η διάψευση της ελπίδας των νέων ανθρώπων οτι οι σπουδές τους είναι εγγύηση για εξεύρεση εργασίας με ικανοποιητικές αμοιβές , είναι καταστάσεις που δυστυχώς βιώνει στην καθημερινοτητά της σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών και αυτές οι καταστάσεις είναι που διαβρώνουν την ιδια τη βάση της δημοκρατίας και παράγουν τους πολιτικούς κλυδωνισμούς .
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος