“Προοδευτική Διακυβέρνηση”: Ο Άγνωστος Χ! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Σε εκλογές δύο γύρων οδηγείται η Ελλάδα. Του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης (21 Μαΐου) η πρώτη κάλπη. Αρχές Ιουλίου η δεύτερη κάλπη.

Η πρώτη κάλπη έχει χαρακτηριστικά γκάλοπ. Τα κόμματα θα μετρήσουν τις δυνάμεις τους. Πόσα απίδια πιάνει ο σάκος τους δηλαδή.

Στη δεύτερη κάλπη θα επιχειρήσουμε να αποκτήσουμε κυβέρνηση. Αυτοδύναμη ή κυβέρνηση συνεργαζόμενων κομμάτων. Κανείς δεν ξέρει, μόνο υποθέσεις γίνονται και σενάρια.

Κατά τη γνώμη μου, η πρώτη κάλπη έχει και χαρακτηριστικά “λαϊκού δικαστηρίου”!  Με την απλή αναλογική στο ... εδώλιο του κατηγορούμενου και απολογούμενους τα κόμματα που την ψήφισαν ως εκλογικό σύστημα.

Στην πρώτη κάλπη, εκτός απο τα κόμματα, θα δοκιμαστεί και θα κριθεί η αποτυχία του συστήματος της απλής αναλογικής να αναδείξει κυβέρνηση συνεργασίας.

Η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε την απλή αναλογική γιατί πιστεύει στο πλειοψηφικό σύστημα θεωρώντας ότι αυτό είναι ικανό να δώσει ισχυρές και βιώσιμες κυβερνήσεις. Αλλαξε το νόμο, με τη βοήθεια και του ΠΑΣΟΚ, με τη διαφορά ότι δεν υπήρξε η απαιτούμενη πλειοψηφία των 180 εδρών και επομένως με το πλειοψηφικό θα γίνουν οι δεύτερες εκλογές.

Ανεξάρτητα, όμως, από το τι πιστεύει η Νέα Δημοκρατία ή το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που και πιστεύει στην απλή αναλογική και οφείλει να αποδείξει ότι μπορεί να σχηματίσει προοδευτική κυβέρνηση σε συνεργασία με άλλα κόμματα.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες η αντιπαράθεση επικεντρώθηκε στη δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη ότι δεν θέλει για πρωθυπουργό ούτε τον Μητσοτάκη, ούτε τον Τσίπρα. Δικαίωμά του.

Πέρα όμως από το ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός, ο μεγάλος “άγνωστος Χ”, είναι η “Προοδευτική Διακυβέρνηση” για την οποία μιλά συνεχώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοι θα συμφωνήσουν να συμμετάσχουν σε μια τέτοια κυβέρνηση κανένας δεν το γνωρίζει. Θα το μάθουμε μετά τις εκλογές ;

Όταν δεν βρέθηκε όλους αυτούς τους μήνες που διακινείται το σενάριο της “Προοδευτικής Διακυβέρνησης”, απίθανο το βρίσκω να βρεθεί μέσα σε τρεις - όλες κι όλες - ημέρες της διερευνητικής εντολής που θα πάρει ο κ. Τσίπρας.

Και η δυσκολία δεν έχει να κάνει μόνο στις διαφωνίες, τις αρνήσεις και τις απορρίψεις από τους υποτιθέμενους εταίρους στους οποίους απευθύνονται οι σχετικές προσκλήσεις (ΠΑΣΟΚ και ΜεΡΑ 25).

Διαφωνίες που δυσκολεύουν την προοδευτική διακυβέρνηση, υπάρχουν και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικά μάλιστα ζητήματα πολιτικής.

Πάρτε για παράδειγμα τη συζήτηση που γίνεται για τον φράχτη στον Έβρο. Συγγνώμη αλλά εγώ δεν έχω καταλάβει ποια είναι η επίσημη θέση του κόμματος σε αυτό το κεντρικό ζήτημα πολιτικής που έχει να κάνει με την προστασία των συνόρων και την ασφάλεια της χώρας.

Αντίθετα διακρίνω μια πανσπερμία δηλώσεων από τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν μοιάζουν μεταξύ τους και κανένας δεν μπορεί να βγάλει άκρη.

Τον θέλουν ή δεν τον θέλουν τον φράχτη ; Είναι μικρός και πρέπει να επεκταθεί αλλά να μην πληρώσουμε εμείς αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση ; Είναι παράνομος και πρέπει να γκρεμιστεί ;

Δεν έχω καταλάβει ποια είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα αυτό και ευλόγως αναρωτιέμαι πώς θα συμφωνήσει με τους άλλους για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Η ίδια ασάφεια επικρατεί και στο θέμα της σύνθεσης της Προοδευτικής Διακυβέρνησης.

Θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ υπολογίζουν, αλλά το ΠΑΣΟΚ αρνείται τη συνεργασία !

Θα συμμετέχει στο σχήμα αυτό και ο Βαρουφάκης υποστηρίζουν, με τη διαφορά ότι οι μισοί στον ΣΥΡΙΖΑ τον θέλουν και άλλοι μισοί δεν τον θέλουν. Το κυριότερο όμως είναι ότι και ο ίδιος ο Βαρουφάκης αρνείται μία τέτοια συνεργασία.

Τι ακριβώς θα συμβεί την επομένη των εκλογών ;

Ουδείς γνωρίζει, διότι από τα λίγα που καταλαβαίνουμε τα περί “Προοδευτικής Διακυβέρνησης”, είναι απλά και μόνο μια επιθυμία.

Εάν όμως ψηφίζαμε και αυτομάτως γίνονταν πράξη οι επιθυμίες μας, θα είχαμε σκίσει από το 2010 όλα τα μνημόνια και θα είχαμε γκρεμίσει όλους τους φράχτες που μας εμπόδιζαν να πάμε τον κατώτατο μισθό στα 1.500 ευρώ !

Χρήστος Αλεξανδρής