Αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα

Γράφει η Σοφία Χάιλα

Η λειψυδρία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, με σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. Η χώρα μας με το μεσογειακό της κλίμα, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις αλλαγές των βροχοπτώσεων και στην αυξανόμενη ζήτηση νερού. Η Ελλάδα έχει βιώσει τα τελευταία χρόνια σημαντικές μεταβολές στα μοτίβα των βροχοπτώσεων, με αυξημένες περιόδους ξηρασίας και μειωμένη συνολική βροχόπτωση. Η λειψυδρία δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο. Μερικές από τις αιτίες είναι η αυξημένη κατανάλωση νερού διεθνώς, ο υπερβολικός πληθυσμός, η κακή διαχείριση των αποθεμάτων νερού, η καταστροφή των δασών, η ρύπανση των υπόγειων νερών και η ανεπαρκής εκμετάλλευση των βροχοπτώσεων.

Ο αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός, η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, η αλλαγή των τρόπων κατανάλωσης και η επέκταση της καλλιεργήσιμης γης, είναι οι κύριες κινητήριες δυνάμεις για την αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση για νερό. Η κλιματική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένων ξηρασίας ή πλημμυρών, η αποψίλωση των δασών, η αυξημένη ρύπανση, τα αέρια του θερμοκηπίου, η εντατική γεωργία, η βιομηχανική χρήση και η αλόγιστη χρήση του νερού, προκαλούν ανεπάρκεια στην παροχή του νερού. Η έλλειψη αναμένεται να ενταθεί αλλά, εάν εντοπιστεί σωστά, πολλές από τις αιτίες της μπορούν να προβλεφθούν, να αποφευχθούν ή να μετριαστούν. Η Ελλάδα, δυστυχώς, συγκαταλέγεται στις χώρες του πλανήτη, οι οποίες θα βρεθούν τα επόμενα χρόνια αντιμέτωπες με το εντονότατο πρόβλημα έλλειψης νερού, που θα επιφέρουν οι αλλαγές στο κλίμα, η αμέλεια των υπεύθυνων αρχών για τη λήψη προληπτικών μέτρων και η κάκιστη διαχείριση των υδάτων.

Είναι ευνόητο επίσης, ότι χρειαζόμαστε μία πλήρη και κατανοητή ενημερωτική καμπάνια, η οποία θα στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του πολίτη και των συλλογικών φορέων για να γίνει κατανοητή η αξία και η σπανιότητα του νερού και οι κίνδυνοι από την έλλειψή του. Από την ενημέρωση αυτή θα προέλθει και η ανάλογη υπευθυνότητα για τη σωστή και μετρημένη διαχείρισή του, ώστε να πάψει η άνευ λόγου σπατάλη του. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να δημιουργήσουν ολιστικά σχέδια διαχείρισης νερού που να λαμβάνουν υπόψη ολόκληρο τον κύκλο νερού: από την πηγή έως τη διανομή, συνετή χρήση, επεξεργασία, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και επιστροφή στο περιβάλλον. Το 80% του νερού αντλείται από τους υπόγειους υδροφορείς, έτσι πρέπει να επικεντρωθούμε κυρίως στην διατήρηση των ορεινών πηγών, δηλαδή κυρίως στην εξοικονόμηση των υπαρχόντων πόρων.

Πέρα από τα μέτρα της πολιτείας για την ορθή διαχείριση του νερού απαιτείται και η δική μας συμβολή σε αυτή την προσπάθεια. Η λειψυδρία είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που απαιτεί άμεσες λύσεις και συλλογική δράση.  Όλοι εμείς οι πολίτες πρέπει να εκπαιδευτούμε στην ορθολογική χρήση του νερού, αλλά και να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας και να έρθουμε αντιμέτωποι με τα νέα δεδομένα. Το νερό, είναι αδιαμφισβήτητα ένα αγαθό χωρίς το οποίο δεν μπορεί να υπάρξει ζωή, αλλά και κανενός είδους δραστηριότητα. Στόχος όλων μας για το άμεσο και το απώτερο μέλλον θα πρέπει να είναι η προστασία και η διαφύλαξη της ποιότητας και της ίδιας του της ύπαρξης, καθώς όλα δείχνουν ότι δεν είναι ανεξάντλητο.

Πρέπει όλοι να διασφαλίσουμε ότι το νερό θα παραμείνει διαθέσιμο και ασφαλές για τις μελλοντικές γενιές.


Aναδημοσίευση από την εφημερίδατων Απανταχού Νεοχωριτών “Το Βελούχι” (Αύγουστος 2025)