ΕΦΥΓΕ Η ΑΠΟΚΡΙΑ

Πέρασαν κι η Αποκριά
κι η Καθαρά Δευτέρα
και βρίσκονται πιο μακριά
μέρα με την ημέρα.
Άφησαν πίσω τους χορούς
ποικίλους κι ανεργία
και ασθενείς χωρίς γιατρούς,
κλίνες και φαρμακεία.

Πέρασε η Αποκριά
με λάμψη τεραστία
κι ανοίγει μπρος μας, μακριά
κι αχόρταγη νηστεία.
Θερίζει η γρίπη ανελλιπώς
επί ειδικού Αδώνιδος
και είν’ ετούτο δυστυχώς
το κρατικό μας όνειδος.

Πέρασε κι η Αποκριά
εφόσον προεβλήθη
και πάει με βήματα βαριά
ευθεία προς την λήθη.
Οι νόμοι είναι φυσικοί
κι ωσαύτως θ’ απομείνουν
όπως και οι πολιτικοί
που εξέρχονται και σβήνουν.

Πάει κι αυτή η Αποκριά
μηδέ στερνή, ουδέ πρώτη,
είναι η μοίρα η βαριά
τ’ αγνώστου στρατιώτη.
Έρχονται οι Αποκριές,
για λίγο παραμένουν
κι ύστερα θνήσκουν σαν γριές
κι οι μασκαράδες μένουν.

Με την μεγάλη σου στολή
και διαρκώς κεφάτη,
Αποκριά, ώρα καλή
κι από το μονοπάτι.
Κι αν της φυγής σου την οδό
διαβαίνεις μετά πόνου
οι μασκαράδες θάν’ εδώ
οι ίδιοι και του χρόνου…

ΤΑΚΗΣ ΚΟΛΙΑΒΑΣ - ΜΩΛΙΟΤΑΚΗΣ