Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

  Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014

Γίνε Πυροσβέστης

Συνηθισμένο φαινόμενο κατήντησαν σήμερα οι διαπληκτισμοί, οι καυγάδες. Γεμάτος νεύρα ο σύγχρονος άνθρωπος σαν να ζητάει ευκαιρία για να εκτονωθεί. Να αρπαχτεί, για να εκτονωθεί. Δεν χρειάζεται πολύ για να ανάψει. Με το παραμικρό, με το τίποτα. Μια λέξη, μια σπίθα, ένα λάθος, ένα αθώο αστείο, κάποιο έστω πείραγμα, μια άστοχη ενέργεια, αρκούν για να φουντώσει η πυρκαγιά. Πυρκαγιά που αποτεφρώνει καλές σχέσεις, φιλίες, συνεργασίες και προκαλεί ψυχρότητες, αντιπάθειες, έχθρες. Τί φταίει; Η αφορμή; Η σπίθα; Αυτή είναι η αρχή. Όμως για να ανάψει χρειάζεται εύφλεκτο υλικό. Αν δεν το βρει σβήνει. Βαθύτερη η αιτία. Φυγαδεύτηκε η ειρήνη γύρω μας, γιατί πρώτα φυγαδεύτηκε από τις καρδιές.
Μικρές ή μεγάλες οι αιτίες, οι διαφορές, οι αφορμές, λύνονται εύκολα, όταν υπάρχει καλή διάθεση. Εξομαλύνονται και οι μεγάλες διαφορές, αρκεί να βρεθούν άνθρωποι ειρηνικοί, συμφιλιωτικοί. Τον ειρηνικό, τον ειρηνοποιό, τον μακάρισε ο ίδιος ο Κύριος. Είναι ο πυροσβέστης στην υπηρεσία της αγάπης που σπεύδει να σβήσει τη φωτιά προτού πάρει διαστάσεις. Το έργο του ειρηνοποιού αρχίζει από το σπίτι, από την πολυκατοικία, από τη γειτονιά, από το χώρο της δουλειάς. Δεν θα υπήρχαν τοπικές συγκρούσεις, αν είχαμε μάθει να λύνουμε ειρηνικά τις μικρές μας διαφορές. Και αυτό γιατί δεν συνειδητοποιούμε την αξία του ειρηνοποιού.
Αυτό το κατάλαβαν μερικοί καλοπροαίρετοι συνάνθρωποι έξω. Πρόκεται για την Υπηρεσία Συμφιλιώσεως, ένα σύλλογο τοπικού χαρακτήρα που ανέλαβε, στην πρωτεύουσα βέβαια, να λύνει τις διαφορές μεταξύ των γειτόνων. Ποιές ήταν οι διαφορές, οι αφορμές της ψυχρότητας ή του καυγά; Γνωστές και συνηθισμένες. Τι μπορεί να χωρίσει ή να δημιουργήσει παρεξηγήσεις με τους διπλανούς μας; Ο ένας βάζει το ραδιόφωνο ή την τηλεόρασή του στη διαπασών και εμποδίζει τον άλλον να εργασθεί, να αναπαυθεί, να μελετήσει. Ο άλλος παρκάρει το αυτοκίνητό του μπροστά στο σπίτι του διπλανού του, αφαιρώντας του δικαιωματικά το χώρο πάρκινγκ. Τα σκουπίδια της γειτόνισσας δεν ήταν στη θέση τους... Και τόσες άλλες μικρές συνήθως παραβάσεις ή άλλες παρεξηγήσεις.
Και το ερώτημα: Το κακό από που αρχίζει και δίνει έναυσμα στον καυγά; Ασφαλώς ο άλλος έδωσε την αφορμή. Και εμείς την «αξιοποιήσαμε». Την αρπάξαμε σαν ευκαιρία να εκτονωθούμε. Να ξεσπάσουμε ίσως. Μερικές φορές άλλα μας φταίνε και αλλού ξεσπάμε. Η αφορμή αποτελεί απλώς αφορμή. Μια δική μας καλύτερη τοποθέτηση θα τακτοποιούσε πολλές παρεξηγήσεις, λάθη, ακόμη και ενέργειες σε βάρος μας. Η προκατάληψη ότι ο άλλος το κάνει επίτηδες ασφαλώς οξύνει τα πράγματα. Κόβει τις γέφυρες για συνεννόηση, συνεξήγηση, διάλογο, τακτοποίηση. Δημιουργεί αντίπαλα στρατόπεδα. Ο άλλος τοποθετείται στη θέση του εχθρού. Και επομένως έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί. Από εδώ και πέρα δεν υπάρχει καμία λύση παρά μόνο όξυνση. Εχθροπραξίες και συγκρούσεις.
Υπάρχει όμως και η άλλη τοποθέτηση. Η τοποθέτηση του ειρηνοποιού, του πράου, του διαλλακτικού, του ανθρώπου της αγάπης, της συγνώμης, της συμφιλίωσης. Ο άνθρωπος της αγάπης «ου λογίζεται το κακόν» για τον αδελφό, για τα κίνητρα και τα ελατήριά του. Αναζητεί ελαφρυντικά. Επιεικής για τους άλλους.
Με τον τρόπο αυτό προλαβαίνει την οργή, το άναμμα, τον παροξυσμό. Η αγάπη δεν τον αφήνει να παροξύνεται. Και από τη στιγμή που απουσιάζει η οργή και κυριαρχεί η ηρεμία, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια ειρηνική τακτοποίηση.
Λοιπόν, ο γείτονάς σου, ο συνάδελφός σου, δεν είναι εχθρός σου, παρά τις ατέλειες και αδυναμίες του. Δες τον σαν φίλο σου, σαν αδελφό σου. Άλλαξε μέσα σου τη διάθεσή σου γι’ αυτόν και τότε θα διαπιστώσεις, πως κι’ εκείνος θα αλλάξει.
Όχι, οι γείτονες δεν το κάνουν επίτηδες να ενοχλήσουν ο ένας τον άλλον. Απλά, λόγω κόπωσης, εξ’ αιτίας άλλων προβλημάτων τους, δεν δείχνουν πάντα τον απαιτούμενο αλληλοσεβασμό. Με λίγο περισσότερο καλή διάθεση για τον άλλο, οι κακοί γείτονες μπορεί να γίνουν ακόμα και καλοί φίλοι.
Η αγάπη και η υπομονή κάνουν αληθινά θαύματα. Η αγάπη είναι δύναμη αναμορφωτική, πράξη πίστη και ελπίδας για το μέλλον του ανθρώπου...

 

                                                                                           Κώστας Αρβανίτης
                                                                                   π. Δ/ντής του Δήμου Λαμιέων