"Τα ανθρώπινα δικαιώματα..."
Γράφει η Ευμορφία Ρουποτιά
Αντιδήμαρχος Πολιτισμού
Ήταν 10 Δεκέμβρη του 1948 όταν έγινε η οικουμενική διακηρυξη του Ο.Η.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ώστε να γίνονται σεβαστά από όλους.Απο τότε οι κοινωνίες εξελίχθηκαν, έκαναν άλματα στον τεχνικό και επιστημονικά τομέα, οι πολιτισμοί αλληλεπιδρούν, η μικρόνοια και η παρωπιδικη αντίληψη έδωσε τη θέση της στον διευρυμένο πνευματικό ορίζοντα και στην ηθική ωριμότητα, ώστε να αντικρίζουμε τα πράγματα γύρω μας και τους ανθρώπους χωρίς μικροψυχια.
Ολοι διατείνουμε και διαλαλούμε την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, στην πράξη, ομως, η καθημερινότητα αναδύει μια άλλη ωμή πραγματικότητα που αποκλίνει από το "φαίνεσθαι"και καταδεικνύει την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Καταρχάς να υπογραμμιστεί ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι εκείνες οι ελευθερίες που τις έχει ο άνθρωπος μόνο και μόνο γιατί είναι ανθρωπος, είναι εκείνες οι ελευθερίες που κατοχυρώνονται από το φυσικό και θετό δίκαιο, είναι το δικαίωμα στη ζωή, στην υγεία, στην εργασια, στην παιδεία, στην αγωγή της ψυχής, στο καθαρό και υγιεινό περιβάλλον, στην ελευθερία των επιλογών, το δικαίωμα να δρα ως βούλεται χωρίς να παρακωλύει το ίδιο δικαίωμα στον έτερο άνθρωπο.
Στρέφοντας όμματα και νου στην πραγματική ζωή θα διαπιστώσουμε ότι όλα τα προειρημένα δικαιώματα καταπατωνται. Υπαρχουν ακόμα άνθρωποι ανεστιοι, ανυποδητοι, αχιτωνες, υποσιτισμενοι η ασιτοι, ζώντες κάτω από άθλιες συνθήκες και οντες αντικείμενο εκμετάλλευσης ως φθηνό εργατικό δυναμικό η άνθρωποι που εργάζονται σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, χωρίς ασφάλιση, με πενιχρούς μισθους, άνθρωποι που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη η την πληρώνουν ακριβά.
Υπαρχουν, επίσης, άνθρωποι που στερούνται το αγαθό της παιδείας και παραμένουν απαίδευτοι, δεσμιοι στερεοτύπων και προκαταλήψεων, αποτελώντας εύκολη λεία, ώστε να διασπαρει το σπέρμα του φανατισμού που θα προκαλέσει αλυσιδωτές και ολέθριες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή.
Ειναι, έπειτα καθομολογουμενο ότι όλοι μας λειτουργούμε ληστρικά προς το περιβάλλον παραβιάζοντας την αρμονική σχέση ανθρωπου -φύσης με τις συνέπειες να γίνονται ορατές σε καθημερινή βάση και να δημιουργούν έντονους προβληματισμούς για το μέλλον του πλανήτη. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν κάτω από αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα έχοντας απολέσει κάθε αξιοπρεπή διαβίωση, κάθε ψήγμα ελεύθερης έκφρασης και δρασης, διωκομενοι πολλές φορές για τις ιδέες τους.
Ωστοσο, και εκεί που η δημοκρατία κατισχύει συνταγματικά και τυπικά στην εμπράγματη μορφή της κλυδωνιζεται.Οι άνθρωποι του σήμερα κατά τους νόμους έχουν ελευθερίες, στην καθημερινοτητα όμως έχουν δημιουργηθεί ποικίλες μορφές εξάρτησης και δουλειας, είτε η μορφή λέγεται μηχανή και τεχνολογία, είτε υλισμός και υπερκαταναλωση, είτε τηλεόραση και διαδικτυο.Και ας μη λησμονούμε και την αυτοδουλια στην οποία υποβάλλουμε καθημερινά των εαυτό μας μη μπορώντας να απαγκιστρωθούμε από τα πάθη της φιλαυτιας, της φιλοσαρκιας, της φιλοδοξίας για επιτυχία με κόστος την ίδια μας την ψυχή και την σχέση μας με τον άλλο.
Και φυσικά όλα αυτά τα πάθη αποτελούν τη βάση για την εκδήλωση της βίας στην κάθε μορφή της υπονομεύοντας και απειλώντας τη ζωή του ανθρώπου.
Εκείνο τελικά που οφείλουμε όλοι να συνειδητοποιησουμε είναι ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν παραβιάζονται από κάποια αόρατη δύναμη που δαιμόνια εναντιώνεται σε εμάς, αλλά από εμάς τους ίδιους που χάνουμε τον βηματισμό μας, εκστρατιζουμε από τον δρόμο του Θεού, απο την οδό των ηθικών αξιων, βλέπουμε στο πρόσωπο του άλλου πάντα έναν αντίπαλο και όχι έναν συνεργατη, χρησιμοποιούμε "τον έτερο άνθρωπο ως μέσο και όχι ως σκοπό των ενεργειών μας "όπως έλεγε και ο Καντ, γινόμαστε σκληροί και ανελέητοι ανταγωνιστές του άλλου σε όλα τα επίπεδα, ενώ εκείνον που έπρεπε να ανταγωνιζόμαστε είναι τον ίδιο μας τον εαυτό, ενδυομαστε το προσωπείο του ευτυχισμένου και καταξιωμένου που μπορεί να πετύχει τα παντα μόνος του λησμονωντας ότι" μονήρης και μονωτής ο άνθρωπος δεν μπορεί εκ φύσεως να ζήσει, γιατί τότε είναι η Θεός η θηρίο"όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης.
Άρα, για να μην παραβιάζονται τα δικαιώματα, ο άνθρωπος πρέπει να κατανοήσει ότι τα δικαι-ομματα είναι η αφετηρία της τήρησης των ελευθεριών, καθώς όσο και αν ο νόμος το προσπαθήσει, όταν ο άνθρωπος βλέπει το δίκαιο μονότροπα και ιδιοτελώς η καταπάτηση θα συνεχίζει να ταλανίζει την ανθρωπότητα και να γράφει την ιστορία με μελανά χρώματα.
