ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Ακολουθώντας τη ροή της κοινής γνώμης η στήλη δίνει και σήμερα την παρουσία της επιτιμώντας τα κακώς κείμενα, επαινώντας ως πάντα τα καλά, εκφράζοντας βέβαια και τη δική της θέση, γνώμη, άποψη.

Ας αρχίσουμε:

✓ Θα επιτραπεί σήμερα στο γράφοντα να καταθέσει στη στήλη και κάτι που αφορά το χωριό που γεννήθηκε.

Είναι το χωριό Νεοχώρι – Τυμφρηστού, ένα όμορφο χωριό μέσα στα έλατα και βρίσκεται στις παρυφές του Τυμφρηστού.

Από τη Λαμία απέχει 70 χιλιόμετρα και για να φτάσει κανείς εκεί θα ακολουθήσει το δρομολόγιο Λαμία – Καρπενήσι και μετά τον Άγιο Γεώργιο στη θέση ΧΑΝΙ ΠΛΑΤΑΝΙΑ θα κατευθυνθεί δεξιά και αφού περάσει τα χωριά Μεγάλη Κάψη – Μερκάδα – Μαυρίλο θα φτάσει στο χωριό μου το Νεοχώρι.

Μικρό χωριό, με πολλές ομορφιές, σχεδόν έρημο το Χειμώνα, σφύζει όμως από ζωή τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτά ως πρόλογο. Ας μπούμε στο κυρίως θέμα. Ο δρόμος που οδηγεί και φτάνει στο χωριό δεν τελειώνει εκεί, αλλά συνεχίζεται και προς την τοποθεσία Αϊ-Λια στο Βελούχι και εκεί ενώνεται με την κεντρική αρτηρία Καρπενήσι – Καρδίτσα.

Όμως το κομμάτι αυτό του δρόμου από το χωριό μέχρι την τοποθεσία Αϊ-Λιας είναι στρωμένο μόνο κατά το ήμισυ με άσφαλτο και το υπόλοιπο χωματόδρομος, λίαν πετρώδες και όχι σε ανεκτή κατάσταση.

Έτσι γίνεται πολύ δύσκολη η μετάβαση προς την αναφερομένη κεντρική αρτηρία και προς το Καρπενήσι. Ενώ αν ο δρόμος ήταν κατάλληλος και η μετάβαση προς Καρπενήσι θα ήταν πιο σύντομη και το χωριό θα έπαιρνε ζωή και ανάπτυξη και θα γινόταν πόλος έλξης, λόγω και της φυσικής ομορφιάς που διαθέτει.

Επί πολλά χρόνια οι κάτοικοι του χωριού απευθύνονται στους αρμόδιους τους παρακαλούν, διαμαρτύρονται έντονα, παίρνουν υποσχέσεις τους λένε ότι υπάρχει μελέτη κλπ., αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Εκφράζει σήμερα η στήλη την αγανάκτησή τους και την οργή τους με το ότι αν συνεχιστεί αυτή η αδιαφορία δεν θα επιτρέψουν να επισκεφτεί το χωριό κανένας διοικητικός παράγοντας του Νομού.

Αυτά που καταθέτει ο γράφων τα θέτει υπ’ όψιν του Αντιπεριφερειάρχη κ. Σανίδα Ηλία αφού πρώτα του συγχαρεί για τη δικαιότατη επανατοποθέτησή του να κρατήσει και πάλι τα ηνία του Νομού.

Και ας μη θεωρηθεί σκοπιμότητα εκ μέρους του αν τονίσει ότι το ήθος, η δραστηριότητα και η προσφορά του κ. Σανίδα στον τόπο μας είναι μεγίστη και εκτιμήθηκε δεόντως από τους συμπολίτες μας.

Πιστεύω κ. Αντιπεριφερειάρχα ότι θα ασχοληθείς προσωπικά και επισταμένως με το θέμα που γίνεται λόγος και θα δώσεις την πρέπουσα λύση. Περιμένουμε εναγωνίως την επίλυσή του.

✓ Ένα από τα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα, που συζητιέται καθημερινά και συνεχώς από υψηλά κυβερνητικά, πολιτικά, διοικητικά κλιμάκια, που συζητιέται στην πλατεία και στο καφενείο (και ας αφουγκράζονται οι ιθύνοντες και τη σοφία του λαού), είναι η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Λέγονται τόσα πολλά, ανταλλάσσονται θετικές και αρνητικές απόψεις, ώστε θα ήταν περιττόν να καταθέσει και ο γράφων δικές του απόψεις που οπωσδήποτε θα ταυτίζονται μ’ αυτά που βρίσκονται καθημερινά στο επίκεντρο.

Εκείνο που η στήλη θέλει να καταχωρήσει στα θετικά, είναι ότι θα σταματήσουν να εκπατρίζονται χιλιάδες νέοι κάθε χρόνο για να φοιτήσουν σε ξένα πανεπιστήμια, θα σταματήσει αυτή η αιμορραγία εξαγωγής συναλλάγματος και ότι θα έχουμε και εγγραφές φοιτητών από άλλες χώρες με ανάλογη εισαγωγή οικονομικών πόρων.

Κάπου εκεί περιστρέφονται και οι συζητήσεις των πολιτών με καταθέσεις θετικών και αρνητικών παραμέτρων.

Εκεί όμως που ταυτίζονται οι απόψεις όλων σχεδόν και θα συμφωνήσει και ο γράφων, είναι τι θα γίνουν αυτές οι στρατιές επιστημόνων που θα προστεθούν στους ήδη σε μεγάλο βαθμό σημερινούς ανέργους.

Καλή η μόρφωση, αρίστη η επιστημονική κατάρτιση, που ανεβάζουν μορφωτικά κλπ. τον κοινωνικό ιστό, αλλά που θα βρεθούν τόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας για να απορροφηθεί αυτό το επιστημονικό δυναμικό.

Σημερινοί πτυχιούχοι, με μεταπτυχιακά και με γλώσσες, με πλουσιότατα βιογραφικά, αγωνίζονται να βρουν μία θέση, με αποδοχές που πραγματικά δεν πρέπει να συζητιούνται.

Και πάρα πολλά απ’ αυτά τα παιδιά μας, αναγκάζονται να ξενιτευτούν για να βρουν δουλειά με κάποιες αξιοπρεπείς απολαυές.

Και έτσι εκπατρίζονται οι νέοι μας, πολλοί δεν ξαναεπιστρέφουν και η χώρα μας έχει καταντήσει χώρα ηλικιωμένων και το δημογραφικό καλά κρατεί.

Και ενώ έχουμε πληθώρα επιστημόνων κάθε ειδικότητας, έχουμε μεγάλη έλλειψη από εξειδικευμένο τεχνολογικό προσωπικό και αυτού πρέπει να στραφεί η προσπάθεια της πολιτείας.

Καλά τα κομπιούτερ και τα τεχνολογικά επιτεύγματα που εγγίζουν τα όρια της φαντασίας, αλλά αν δεν υπάρξουν τα ευλογημένα εργατικά χέρια να τα υλοποιήσουν, είναι δώρο, άδωρο.

Και από τέτοια χέρια ειδικευμένα κατά κύριο λόγο, αλλά και ανειδίκευτα λιγότερο, έχουμε μεγάλη ανάγκη, γι’ αυτό αναγκαζόμαστε να κάνουμε εισαγωγές εργατικού δυναμικού από άλλες χώρες, με πολλές αρνητικές παραμέτρους.

Αυτός ο τομέας πάραυτα και σε πρώτη φάση πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα και ας ακολουθήσουν αργότερα και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και θα κλείσω το σημερινό σχολιασμό επ’ αυτού του θέματος, με ένα ανέκδοτο που κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό.

Ηλικιωμένος αστειευόμενος ρωτά κάποιον επίσης ηλικιωμένο συνομιλητή του. Ζει η γιαγιά σου ρε; Ναι, απαντά ο άλλος, ζει. Και πού είναι; Στη Θεσσαλονίκη κάνει μεταπτυχιακό. Ο ΝΟΩΝ ΝΟΗΤΩ.

✓ Σε παρέα συνταξιούχων, μέλος αυτής, λίαν οργισμένος καταθέτει. Ο γράφων τα παραθέτει όπως ακριβώς τα είπε χωρίς να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι και χωρίς να εκφέρει και κάποια προσωπική γνώμη. «Ανήκω μας λέει παιδιόθεν στο νυν κυβερνών κόμμα, το οποίο και πάλι εψήφισα στις προηγούμενες εκλογές. Όμως τώρα είμαι λίαν οργισμένος εναντίον του. Όταν επήλθε η μνημονιακή λαίλαπα, μου κόψαν το 35% της σύνταξής μου, καθώς και τα δώρα εορτών και αδείας και το δικό μου κόμμα όπως και όλο το τότε πολιτικό σύστημα φέρουν την ευθύνη για το κατάντημα της οικονομίας μας.

Όλα τα επόμενα χρόνια μέχρι σήμερα κάθε χρόνο η σύνταξή μου μειώνεται στο ύψος του πληθωρισμού. Επί Τσίπρα μας δόθηκε ένα μικρό χριστουγεννιάτικο δώρο, το οποίο μας είχαν διαβεβαιώσει ότι θα ισχύει συνεχώς. Όταν ανέβηκε στην εξουσία το νυν κυβερνών κόμμα κατάργησε και αυτό το επί ΣΥΡΙΖΑ δώρο.

Φέτος μου έδωσε μια αύξηση 7,5 ευρώ το μήνα. Όμως σε κάτι χαϊδεμένα παιδιά, δεν γνωρίζω ακριβώς τον αριθμό τους, που καθημερινά σώζουν την Ελλάδα, τα λεγόμενα Golden Boys, έδωσε μηνιαία αύξηση όσο είναι η δική μου σύνταξη και ακόμη περισσότερα. Και διερωτώμαι. Είναι αυτό κράτος δικαίου, είναι ευνομούμενη πολιτεία; Εγώ όταν θα έλθουν οι Ευρωεκλογές τι πρέπει να κάνω;

Να ψηφίσω πάλι το κόμμα μου, να ψηφίσω άλλο κόμμα, να απόσχω ή να πω να πάνε στο διάβολο, όλοι το ίδιο είναι;

Εσείς φίλοι τι με συμβουλεύετε να κάνω;

Και εμείς μη ξέροντας τι να του απαντήσουμε του είπαμε.

Επιστράτευσε τα πιστεύω σου, την κρίση σου, το επικρατούν κλίμα της εποχής, κάνε και άλλες σκέψεις που νομίζεις σωστές και πάρε τις αποφάσεις σου. Φίλοι αναγνώστες καλά του απαντήσαμε;

Εσείς τι θα τον συμβουλεύατε;

✓ Και μ’ αυτές τις επισημάνσεις ας κλείσουμε και τη σημερινή στήλη, ελπίζοντας ότι με τις σημερινές της καταθέσεις θα κεντρίσει κάποια ενδιαφέροντα, θα δημιουργήσει κάποιους προβληματισμούς.