Κάριτας Ιταλίας: Σχεδόν ένας στους δέκα Ιταλούς ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας

Σχεδόν 5,7 εκατομμύρια Ιταλοί δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες για μια αξιοπρεπή ζωή, προειδοποιεί η ιταλική Κάριτας, δημοσιεύοντας την ετήσια έκθεσή της για τη φτώχεια. Σε σύγκριση με το 2014, τα κέντρα Κάριτας παρέχουν βοήθεια σε 62% περισσότερους ανθρώπους. Μεταξύ των κρίσεων, οι πιο σοβαρές είναι τα προβλήματα στέγασης και η πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.

Υπενθυμίζεται πως η Κάριτας Ιταλίας (Caritas Italiana) είναι η φιλανθρωπική οργάνωση της Ιταλικής Εκκλησίας (CEI). Ιδρύθηκε το 1971 με σκοπό την προώθηση της φιλανθρωπίας και της αλληλεγγύης, εστιάζοντας στην ολιστική ανάπτυξη του ανθρώπου, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρήνη. Είναι μέλος τόσο της Caritas Internationalis όσο και της Caritas Europa.

Η έκθεση της Κάριτας Ιταλίας που παρουσιάστηκε στις 16 Ιουνίου, είναι το αποτέλεσμα ανάλυσης δεδομένων από πάνω από 3,3 χιλιάδες επισκοπικά κέντρα Κάριτας, που λειτουργούν σε 204 επισκοπές. Τα δεδομένα που παρουσιάζονται προέρχονται μόνο από τα κέντρα που χρησιμοποιούν συστήματα πληροφορικής, τα οποία αποτελούν μόνο περίπου το ήμισυ των δομών που λειτουργούν ή υποστηρίζονται από τις επισκοπικές και ενοριακές Κάριτας.

Σχεδόν ένας στους δέκα κατοίκους σε συνθήκες ακραίας φτώχειας

Στο πλαίσιο των γεωπολιτικών εντάσεων, των εμπορικών πολέμων και του επίμονου πληθωρισμού, η φτώχεια παραμένει μια ανοιχτή πληγή στην Ευρώπη και την Ιταλία. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Istat (Ιταλικό Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής), τα οποία αναφέρονται στην έκθεση της Κάριτας, σχεδόν ένας στους δέκα Ιταλούς ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας: σχεδόν 5,7 εκατομμύρια άνθρωποι, που ανήκουν σε πάνω από 2,2 εκατομμύρια οικογένειες, δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες που τους επιτρέπουν να ζουν με αξιοπρέπεια. Το 12% αυτών των οικογενειών επωφελείται από την υποστήριξη των κέντρων Κάριτας. Το 2024, αυτές οι δομές παρείχαν βοήθεια σε σχεδόν 278.000 άτομα, αύξηση 62,5% σε σύγκριση με πριν από δέκα χρόνια.

Αύξηση στα κρούσματα χρόνιας φτώχειας

Παρόλο που τα στοιχεία της Κάριτας δείχνουν ότι ο αριθμός των «νέων αναφορών» μειώνεται, δείχνουν αύξηση στον αριθμό των περιπτώσεων μακροχρόνιας ή επαναλαμβανόμενης φτώχειας. Η αύξηση των περιπτώσεων χρόνιας φτώχειας είναι ανησυχητική: περισσότεροι από ένας στους τέσσερις ανθρώπους (26,7%) ζει σε μια μόνιμη και αμετάβλητη κατάσταση στέρησης. Η φτώχεια γίνεται επίσης πιο έντονη – ο μέσος αριθμός ετήσιων επισκέψεων ανά άτομο έχει σχεδόν διπλασιαστεί σε σύγκριση με το 2012, αυξανόμενος από 4 σε 8.

Όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι χρειάζονται υποστήριξη

Η ανάλυση του προφίλ των ατόμων που υποστηρίζονται από την Κάριτας, δείχνει ότι ενώ το 2015 τα άτομα άνω των 65 ετών αποτελούσαν μόνο το 7,7%, σήμερα φτάνει το 14,3%. Η μεγαλύτερη ομάδα που υποστηρίζεται από την ιταλική Κάριτας εξακολουθεί να είναι οι οικογένειες με παιδιά, οι οποίες αποτελούν πάνω από το 63%.

Επικρατεί επαγγελματική αβεβαιότητα: σχεδόν το 48% είναι άνεργοι και το 23,5% εργάζεται, αλλά η απασχόλησή τους δεν τους προστατεύει από τη φτώχεια. Μεταξύ των ατόμων ηλικίας 35-54 ετών, το ποσοστό των εργαζόμενων φτωχών υπερβαίνει το 30%. Ο λόγος για την αναζήτηση βοήθειας δεν είναι μόνο η οικονομική φτώχεια: πάνω από το 56% των ατόμων που καλύπτονται από βοήθεια βιώνουν τουλάχιστον δύο μορφές αδυναμίας και το 30% – τρεις ή περισσότερες.

Κρίση στέγασης και υγείας

Σύμφωνα με στοιχεία της Istat από το 2024, πάνω από το 5,6% των Ιταλών ζουν σε συνθήκες ακραίας κρίσης στέγασης (έλλειψη στέγης ή αδυναμία πληρωμής βασικών λογαριασμών), αλλά μεταξύ των ατόμων που καλύπτονται από τη φροντίδα της Caritas, αυτό το ποσοστό αντιστοιχεί σε έναν στους τρεις.

Το ζήτημα της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη είναι παρόμοιο: σε εθνικό επίπεδο, σχεδόν το 10% του πληθυσμού παλεύει με αυτήν (σύμφωνα με την Istat), αλλά μεταξύ των ατόμων που φροντίζονται από τα κέντρα Κάριτας, αυτό είναι σχεδόν το 16%, και αυτά τα δεδομένα είναι σίγουρα υποτιμημένα.

«Η στατιστική έκθεση», τονίζει ο διευθυντής της Caritas Italiana, Marco Pagniello, «δεν είναι απλώς αριθμοί, αλλά ιστορίες για τους ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά. Αυτοί είναι γυναίκες και άνδρες από τις κοινότητές μας. Τα δεδομένα μας βοηθούν να κατανοήσουμε, αλλά δεν αρκούν. Μας καλούν να ξεπεράσουμε την επιφανειακή ανάγνωση, την κοινωνιολογική ανάλυση. Πρόκειται για τη ζωή εκείνων που βρίσκονται στο περιθώριο και συχνά αόρατοι».

ΠΗΓΗ:ERTNEWS.GR