“Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα”

Γράφει ο
Xρήστος Αλεξανδρής

Δεν υπάρχει κλιματική αλλαγή. Οι χώρες της Ευρώπης πάνε κατά διαβόλου και καταστρέφονται από τα κύματα των μεταναστών. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών δεν παίζει κάποιο αποφασιστικό ρόλο. Τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό. Σφοδρότατες επιθέσεις στα Ενωμένα Έθνη. Σφοδρότατες επιθέσεις στα κράτη που εξακολουθούν να έχουν φιλελεύθερες δημοκρατίες. Θαυμασμός στα ανελεύθερα καθεστώτα και αυταρχικούς ηγέτες. Και το χειρότερο οι φιλοφρονήσεις του αυτοκράτορα εκτοξεύονται από έναν ηγέτη μιας στρατιωτικής πολιτικής οικονομικής και πολιτιστικής δύναμης.

Από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ ο νέος αυτοκράτορας κήρυξε το τέλος των ανοιχτών συνόρων που σημαίνει το τέλος της παγκοσμιοποίησης. Το τέλος της ελεύθερης οικονομίας. Το τέλος του κόσμου, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι πριν την εκλογή του στο ανώτερο αξίωμα. Δεν είναι τυχαίο ούτε συμπτωματικό ότι ο ηγεμόνας με την ομιλία του ξήλωσε το μεταπολεμικό “πουλόβερ” των διεθνών κανόνων. Χωρίς φυσικά να το αντικαταστήσει με κάτι άλλο καλύτερο από αυτό που έχουμε για να διευθετούμε τις διαφορές μας και να αποφεύγουμε τις αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των εθνών.
Δεν είναι τυχαίο ότι στη διάρκεια της ομιλίας του στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ ο νέος αυτοκράτορας δεν ανέφερε ούτε μία φορά τη λέξη διεθνές δίκαιο.

Θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου όπως ο σεβασμός της κυριαρχίας των κρατών, της εδαφικής ακεραιότητας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, της διεθνούς συνεργασίας πήγαν περίπατο κάνοντας τους περισσότερους να ανησυχούν για την κατάρρευση της μεταπολεμικής και φιλελεύθερης τάξης πραγμάτων όπως λειτούργησε για πολλές δεκαετίες προσφέροντας ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Όταν ένα αξιακό οικονομικό, πολιτικό και θεσμικό σύστημα άσκησης εξουσίας καταρρέει, ένας άναρχος και βίαιος κόσμος παρουσιάζεται μπροστά μας. Δεν αμφισβητείται από κανέναν ότι η ίδρυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών έκανε τον κόσμο μας καλύτερο.

Μετά τα όσα συνέβησαν στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ και στη συνάντηση των ηγετών, οι περισσότεροι είναι πιο ανήσυχοι από κάθε άλλη περίοδο της ιστορίας και ταυτοχρόνως ολοένα και λιγότεροι πιστεύουν ότι ο κόσμος μας αύριο θα είναι καλύτερος.

Η αρχιτεκτονική της ασφάλειας και της συνεργασίας στην Ευρώπη δέχεται επιθέσεις σήμερα και έντονη αμφισβήτηση από αναθεωρητικές δυνάμεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Η προπαγάνδα αυταρχικών ηγετών κάνει το θαύμα της προωθώντας συστηματικά εθνικιστικές, αυταρχικές και αντιδυτικές αξίες.

Δεν αναγνωρίζει τους θεσμούς που οικοδόμησαν μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους τη διεθνή τάξη πραγμάτων. Το χειρότερο όμως είναι ότι σε αυτή την κατεδάφιση του οικοδομήματος συμμετέχει ενεργά ένας ηγέτης πλούσιας χώρας και της ισχυρότερης δημοκρατίας, που ήταν ο αρχιτέκτονας της δυτικής συμμαχίας.

Ζούμε μια νέα εποχή του παραμυθιού “Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα”. Οι υποτελείς για να κολακεύσουν τον ηγεμόνα τους προσποιούνται πως θαυμάζουν τα ρούχα του, τα οποία όμως στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν καν. Έτσι ο αυτοκράτορας πείθεται ότι είναι στολισμένος με τα πιο εντυπωσιακά ρούχα αλλά στην πραγματικότητα είναι γυμνός !

Σε αυτόν τον νέο γυμνό από θεσμούς κόσμο, όπου κυριαρχεί το δίκαιο του ισχυροτέρου, η Ευρώπη και η Ελλάδα έχουν μείνει μόνες τους για να αντιμετωπίσουν τον ανερχόμενο πολιτικό αυταρχισμό ηγετών που φαίνεται να μισούν την ελευθερία του τύπου, την ελευθερία του λόγου. Που αδιαφορούν για το αν η δυτική συμμαχία θα επιβιώσει. Που περιφρονούν την επιστήμη. Που απεχθάνονται την Ευρωπαϊκή Ένωση και της αξίες της. Που είναι ένθερμοι οπαδοί του προστατευτισμού και που παρεμβαίνουν χωρίς κανέναν δισταγμό στην αγορά και στο ελεύθερο εμπόριο. Για να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα τον νέο κόσμο που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται δεν έχουμε παρά να δώσουμε προσοχή σε αυτό που έγραψε μια ξένη εφημερίδα. Ότι “ο πραγματικός στόχος της ομιλίας του αυτοκράτορα στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ ήταν η Ευρώπη και η ενώ κατά διαστήματα ο λόγος του έμοιαζε λιγότερο με ηγέτη του ελεύθερου κόσμου και περισσότερο με αρχηγό του παγκόσμιου ακροδεξιού κινήματος”.

Δεν μπορεί κανένας να είναι αισιόδοξος οτι τα επόμενα χρόνια κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο, από τη στιγμή που την ατζέντα του αυτοκράτορα την υποστηρίζει η πλειοψηφία των πολιτών στις εκλογές.