Από την Οδύσσεια του 2015 στην Ιθάκη του 2025!

Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής

Δεν είμαι στο μυαλό του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για να γνωρίζω τι ακριβώς επιδιώκει με την έκδοση του βιβλίου του. Δεν ξέρω αν θέλει να περιγράψει μια νέα ουτοπία ή ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας.

Προς το παρόν κρίνοντας από αυτά που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μας έχει παρουσιάσει με τις προ δημοσιεύσεις του βιβλίου του, αυτό που διαπιστώνουμε είναι μία συνεχή αναφορά στο πρώτο εξάμηνο το 2015 μια περίοδο που ολόκληρη η χώρα και οι πολίτες της έζησαν τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας τους.

Θα το διαβάσουμε το ογκώδες βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού και θα βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα. Δεν περιμέναμε φυσικά την έκδοση ενός ακόμη βιβλίου για να καταλάβουμε τι έγινε εκείνη την περίοδο. Βιώσαμε όλοι στο πετσί μας την οδύσσεια της πολιτικής και εκτός από μία πλούσια βιβλιογραφία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων που υπάρχει γι αυτή την περίοδο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν και τα γεγονότα. Και τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα όπως είχε πει κάποτε ένας πολιτικός.

Δεν διαψεύδονται, δεν παραγράφονται και δεν αλλοιώνονται από την έκδοση ενός βιβλίου. Γνωρίζουμε επομένως ότι εκείνη την περίοδο βιώσαμε μια πολιτική πολύ καλών προθέσεων αλλά δυστυχώς καταστροφικών αποτελεσμάτων.

Γνωρίζουμε ότι η “σκληρή διαπραγμάτευση” εκείνης της κυβέρνησης της πρώτης φορά Αριστερά, κατέληξε στο κλείσιμο των τραπεζών. Γνωρίζουμε ότι η “σκληρή διαπραγμάτευση”, στέγνωσε από ρευστότητα την ελληνική οικονομία και την οδήγησε στα πρόθυρα της διάλυσης. Γνωρίζουμε ότι η “σκληρή διαπραγμάτευση” έφερε ένα τρίτο μνημόνιο. Γνωρίζουμε επίσης ότι η “σκληρή διαπραγμάτευση“ έφερε ένα καταστροφικό δημοψήφισμα που έπληξε βαθύτατα την αξιοπιστία της χώρας στην ευρωπαϊκή ένωση και τις διεθνείς αγορές.

Όλα αυτά τα γνωρίζουμε και κρίθηκαν σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις. Στις εκλογές που ακολούθησαν την οδύσσεια του πρώτου εξαμήνου του 2015 η κοινωνία έκρινε αυστηρά τον Αλέξη Τσίπρα.

Με τη διαφορά ότι δεν τον έκρινε αυστηρά για τις αυταπάτες και τις ιδεοληψίες που είχε και προσπάθησε να εφαρμόσει το πρώτο εξάμηνο της δικής του διακυβέρνησης. Να θυμίσουμε για όσους το έχουν ξεχάσει ότι οι πολιτικές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα προσωπικά επιδοκιμάστηκαν από τον ελληνικό λαό στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, καθώς η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος ανανέωσε με την ψήφο του την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση ενώ ακόμα και στις εκλογές του Ιουνίου του 2019 μόνο αποδοκιμασία της διακυβέρνησης Τσίπρα, δεν συνιστά το ποσοστό που συγκέντρωσε το κόμμα του σε εκείνη την εκλογική αναμέτρηση. Μπορεί να έχασε την εξουσία αλλά βρέθηκε στην αντιπολίτευση με το 32% των ψήφων του εκλογικού σώματος, εκλογικό ποσοστό που θα το ζήλευε σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και μοιάζει άπιαστο όνειρο για τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Τον Αλέξη Τσίπρα τον έκρινε αυστηρά ο ελληνικός λαός κυρίως για τα όσα συνέβησαν στο ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2019.

Για αυτό πιστεύουμε ότι ο κόσμος, αυτό που περιμένει να μάθει από την ΙΘΑΚΗ του Αλέξη Τσίπρα είναι όχι τι συνέβη το πρώτο εξάμηνο του '15 αφού όλα είναι λίγο πολύ γνωστά, αλλά πώς κατάφεραν ο πρώην πρωθυπουργός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να απεμπολήσουν τη μεγάλη ευκαιρία ανασυγκρότησης του κόμματος μετά το 2019 διότι όλος αυτός ο κόσμος που στήριξε το ΣΥΡΙΖΑ στην πιο κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του βλέπει να εξελίσσεται στο εσωτερικό του κόμματος ένας εμφύλιος αλληλοσπαραγμός για την νομή της εξουσίας. 

 Το τι συνέβη στη διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών αλλά και με το σκάνδαλο Novartis είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για να κερδίσει απανωτές εκλογές συγκροτήθηκε από τις άστοχες πολιτικές επιλογές του κόμματος της αριστεράς που προσπάθησε να προσαρμόσει την πραγματικότητα στο φαντασιακό της ιδεολογίας του και σε αυτές τις περιπτώσεις αυτός που κερδίζει είναι η πραγματικότητα.

Δεν ξέρω αν η έκδοση του βιβλίου θα μετατραπεί σε ένα νέο “αλληλοφάγωμα” των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων της Αριστεράς. Το βέβαιο είναι ότι ο ελληνικός λαός 10 χρόνια μετά έχει προχωρήσει μπροστά και τα προβλήματα που τον απασχολούν σήμερα είναι διαφορετικής φύσεως από εκείνα που είχαν προκύψει εκείνη την περίοδο την οποία δεν θέλει να ξαναζήσει.

Επομένως όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα θα είχε πολλά να προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό η ΙΘΑΚΗ εάν πρότεινε και λύσεις για τα σημερινά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας καθώς πιστεύουμε ότι η ανακύκλωση της παρελθοντολογίας δεν ωφελεί και δεν ενδιαφέρει και κανέναν έξω από τα “τείχη” της Αριστεράς και των στελεχών της που σήμερα έχουν διασπαστεί και αναπτύσσουν ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ τους

Όλοι καταλάβαμε τι συνέβη τότε. Οι ευθύνες αποδόθηκαν πολιτικά. Τώρα, κοιτάμε μπροστά. Το μεγάλο στοίχημα είναι οι μεταρρυθμίσεις. Αυτές πρέπει να στοχεύουν οι υποσχέσεις των πολιτικών για το μέλλον. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με ξεπερασμένες δομές και νοοτροπίες.